Pascal Merciers Nachttrein naar Lissabon was in 2006 een literaire sensatie. Het is het verhaal van een leraar klassieke talen in Bern, die in een opwelling besluit zijn rustige, geordende leven achter zich te laten en dezelfde avond nog de nachttrein naar Lissabon te nemen. Dit doet hij vanwege een Portugees boek, dat hij toevallig in handen heeft gekregen. Het is geschreven door ene Amadeu de Prado, een arts die allerlei diepzinnige dingen heeft opgeschreven, waar de leraar helemaal van ondersteboven is. Hij wil in Lissabon uitzoeken hoe het zit met die schrijvende arts. Min of meer toevallig komt hij in contact met allerlei verzetsstrijders uit de tijd van de Anjerrevolutie. Eerlijk gezegd vond ik het boek niet zo geweldig als in de kranten stond. Die Welt: ‘… een vademecum voor ziel, verstand en hart.’ Der Spiegel: ‘Een leesavontuur in de wereld van het denken.’ Het verhaal op zich is spannend en origineel, maar de aanhoudende quasi-filosofische citaten uit dat boek van die fictieve Portugees gaan je op de zenuwen werken. Nu is er de film, en die is beter dan het boek. Er wordt nog wel diepzinnig geciteerd, maar niet zo frequent als in het boek. Er wordt knap geacteerd, vooral door Jeremy Irons als de leraar klassieke talen. En Lissabon komt prachtig uit de verf. Ik zou misschien nog wel een ster meer gegeven hebben dan de Volkskrant.
Google eens op de recensies van de film. Zelden zulke tegenstrijdige beoordelingen gezien. Van slaapverwekkende plaatjes, tot mooi en interessant. Wel of niet gaan ? Meestal wordt een boek voor mij verpest als ik de film later ga bekijken. Zal ik dat risico nemen?