Chemische wapens in Syrië: niets nieuws onder de zon

In 256 na Christus werd Dura-Europos, een Romeinse legerplaats, gelegen in het huidige Syrië, ingenomen door Sasanische Perzen. Toen archeoloog Simon James er jaren geleden opgravingen deed, vond hij in een ondergrondse tunnel sporen van gele zwavelkristallen en giftig pek in de nabijheid van een stapel lijken: Romeinse soldaten die in de strijd gesneuveld waren. Niet door zwaard of speer, maar door chemische wapens. Mocht al-Assad echt gifgas hebben gebruikt, dan is hij op Syrisch grondgebied dus zeker niet de eerste. Overigens werden chemische wapens elders al veel eerder ingezet. In 590 voor Christus werd tijdens een Griekse belegering van de stad Kirra het drinkwater vergiftigd met nieskruid, ook wel kerstroos geheten. In de Peloponnesische Oorlog maakten de Spartanen herhaaldelijk gebruik van gifgas. In Pakistan schijnt in 327 voor Christus een brandende kogel van zwavel, pek en bariet op de vijand afgevuurd te zijn. En in hetzelfde Pakistan werd het leger van Alexander de Grote door de Harmatelianen bestookt met pijlen voorzien van giftige punten.