In oktober maakten we melding van een onderzoek dat aantoonde dat mensen ‘beter’ worden door het lezen van literatuur. Nu is het weer raak. Scientas.nl schrijft over een experiment met het boek Pompeii van de Britse schrijver Robert Harris. Het lezen van dit boek bleek grote verschillen in de hersens van de proefpersonen teweeg te brengen, vooral in het deel waar de ontvankelijkheid voor taal zit. Opmerkelijk is dat het lezen daarnaast ook sporen in de hersens achterlaat die geassocieerd kunnen worden met fysieke actie, bijvoorbeeld lopen. Volgens Scientas.nl suggereren de onderzoekers dat lezers echt in de schoenen van de personages in een boek stappen: “We weten al dat goede verhalen ons figuurlijk in iemand anders schoenen kunnen plaatsen. Nu zien we dat er ook op biologisch gebied iets gebeurt.”
[…] Waarom is het goed om literatuur te lezen? Deze video, gebaseerd op een essay van de Engelse schrijver en filosoof Alain de Botton, geeft vier keiharde argumenten. In de eerste plaats scheelt literatuur ons tijd. Dat zou je niet zeggen natuurlijk, want lezen wordt vaak als tijdverspilling gezien. Maar boeken geven je toegang tot een immens repertoire aan emoties en ervaringen. Het zou je jaren, decennia, millennia kosten om het allemaal zelf aan den lijve te ondervinden. Nog een argument: literatuur maakt je empathischer. Je ziet de dingen door andermans ogen, waardoor je beter begrijpt wat de gevolgen van je acties voor anderen kunnen zijn. En we zien bovendien voorbeelden van aardige, sympathieke mensen. (Maar, mister De Botton, het tegenovergestelde is ook het geval!) Derde argument: literatuur helpt tegen eenzaamheid. In het echt kun je vaak niet zeggen wat je zou willen. In boeken zeggen mensen vaak juist wél wat jij zou willen zeggen. In de beste boeken lijkt het wel of de schrijver jouw beter kent dan jijzelf. Je bent dus niet alleen op de wereld. Ten slotte: je leert om te gaan met je tekortkomingen. Veel literatuur gaat over falen, over mensen die er een puinhoop van maken. Maar ze worden er in literatuur niet op afgerekend, zoals dat in het echt wel zou gebeuren. ‘Literature deserve its prestige for one reason above all others – because it’s a tookl to help us live and die with a little bit more wisdom, goodness and sanity.’ (Bron: Brainpickings.) Zie ook: Literatuur maakt mensen beter. […]