Schilders verstoppen soms opmerkelijke dingen in hun schilderijen. Een rare veeg op een werk van Holbein blijkt, als je vanuit de juiste hoek kijkt, een schedel te zijn. Tuur je in de Sixtijnse Kapel omhoog naar de plafondschildering van Michelangelo, dan zie je in de Schepping van Adam een in medisch opzicht zeer adequate weergave van de menselijke hersenen. Het is bekend dat Michelangelo geïnteresseerd was in anatomische ontleding en fysiologie. (Klik op de foto’s voor de vergroting.)
Ook in De Tuin der Lusten van Jeroen Bosch, geschilderd tussen 1490 en 1510 en te vinden in het Prado in Madrid, valt er voor de opmerkzame beschouwer van alles te ontdekken. Kijk bijvoorbeeld naar het helse rechterpaneel, waar allerlei aardse frivoliteiten aan de kaak worden gesteld, die de mens afleiden van het juiste pad. Aan de linkerkant ligt een arme zondaar half verpletterd onder een luit. Dat komt ervan, als je je tijd verdoet met duivelse pleziertjes als zingen en dansen. Op zijn kont is een stuk bladmuziek getatoeëerd, opdat er geen misverstand bestaat over de aard van zijn zonden. Waarom Bosch precies deze melodie in het schilderij verwerkte, is niet bekend, maar zij klinkt zo:
Geef een reactie