De Canadese pianist Glenn Gould (1932-1982) heeft nooit een stuk twee keer op de plaat gezet, met één uitzondering: Bachs Goldberg Variaties. De twee uitvoeringen, van 1955 en 1981, markeren meteen het begin en eind van Goulds carrière. In 1982 stierf hij – veel te vroeg, op zijn vijftigste. Op het titelblad van de Goldberg Variaties stond: “Klavieroefening, bestaande uit een ARIA met verscheidene variaties voor klavecimbel met 2 manualen, gecomponeerd voor de liefhebbers ter verstrooiing van hun gemoed door Johann Sebastian Bach”. Johann Gottlieb Goldberg was de jonge huisklavecinist van de gezant van Rusland in Saksen, graaf Hermann Carl von Keyserlingk, die Bach de opdracht had gegeven een stuk te schrijven dat Goldberg kon spelen als de graaf niet in slaap kon komen. Een mooi, maar waarschijnlijk onwaar verhaal. ‘Een reden om de Goldberg Variaties te haten,’ schreef de pianist Jeremy Denk, ‘is dat iedereen ervan houdt en dat iedereen altijd wil weten welke uitvoering van Gould je het mooist vindt.’ De volstrekt onorthodoxe rock & roll-uitvoering van 1955 maakte Gould meteen tot een internationale ster. De versie van 1981 is totaal anders en met een ‘herfstachtige gratie’, zoals iemand schreef. Vergelijk de beide beginaria’s en klik hier voor de complete registratie van de uitvoering van 1981.
Je bent hier: Home / Onderwijs, cultuur & wetenschap / Glenn Gould maakt rock & roll van slaapliedjes
Geef een reactie