Goed en kwaad zijn niet altijd strikt te scheiden. Bij beschaving horen het vermogen en de bereidheid je in te leven in de intenties, principes en waarden van de ander, ook als die haaks op die van jou staan. Soms wordt een buitensporig beroep op dat aspect van beschaving gedaan. Aanslagen, ontvoeringen en executies van Nigeriaanse schoolmeisjes. Kastijden en steniging van andersdenkenden in Soedan. De gruwelijkheden van de burgeroorlog in Zuid-Soedan. En nu de laffe moord op de Libische advocaat en feministe Salwa Bugaighis. Eerlijk toegegeven: we hadden nog nooit van haar gehoord. Nu weten we dat ze in 2011 een belangrijke rol speelde in de opstand tegen Kadhafi en zich sindsdien bleef inzetten voor democratie en vrouwenrechten, en tegen het geweld van extremistische milities. ‘Ze belichaamde het beste van Libië. Velen dachten dat zij ooit president zou worden,’ aldus de directeur van een vrouwenorganisatie. Bugaighis werd woensdagavond in haar eigen huis door vijf – ongetwijfeld gemaskerde – mannen in het hoofd geschoten en diverse malen gestoken. Hoe je ook piekert en peinst, hier is met de beste wil van de wereld geen begrip, laat staan sympathie voor op te brengen. Toch moet er iemand zijn die dit deze moord een goed idee vond. ‘Please keep going, keep going to the end,’ smeekt Salwa Bugaighis in dit interview uit 2011.
Geef een reactie