Ze hadden de knoop doorgehakt en pakten hun spullen bij elkaar. Ze vertrokken voor dag en dauw. Een uitweg naar een zomer vol eeuwige luiheid. Maar hoe wisten ze waarheen, zonder de weg te weten?
Ze dronken de wijn op en begonnen te praten. Nu hadden ze belangrijke zaken te bespreken. Toen de auto het begaf, gingen ze lopend verder. Hoe wisten ze waarheen, zonder de weg te weten?
Iedereen kan zien dat hun weg met goud geplaveid is. Het is altijd zomer. Ze krijgen het niet koud, lijden geen honger, worden nooit oud en grijs. Je ziet hun schaduwen afdwalen. Ze vinden nooit hun huis terug, maar dat maakt ze niks uit. Ze wilden weg en zijn blijer dan ooit.
Hun kinderen werden wakker en konden hun ouders nergens vinden. Die waren voor dag en dauw vertrokken. Gewoon weggereden en alles achtergelaten. Hoe wisten ze waarheen, zonder de weg te weten?
Geef een reactie