Remco Campert krijgt de Prijs der Nederlandse Letteren, de hoogst aangeschreven literaire prijs in het Nederlands taalgebied. Eerste vraag die opkomt: hád hij die dan nog niet? Was het nou echt nodig om te wachten tot zijn 86e levensjaar? Goed, de prijs wordt maar eens in de drie, vier jaar uitgereikt, en de meest recente laureaten mogen er ook zijn: Gerard Reve (2001), Hella Haasse (2004), Jeroen Brouwers (2007, geweigerd), Cees Nooteboom (2009) en Leonard Nolens (2012). Hoe dan ook… elke zaterdag schrijft Campert nog dapper zijn column in de Volkskrant, waarin hij weemoedig, eerlijk, realistisch en soms met galgenhumor verslag doet van zijn dagelijkse worsteling met het leven, of wat daar nog van rest als je al zo oud bent. Nu maar hopen dat hij het redt tot oktober, als koning Filip van België de prijs zal uitreiken.
‘Remco Campert brengt lichtheid in de Nederlandse literatuur. Hij is een groot stilist die in zijn werk steeds relativerend en geestig is en daarmee verschillende generaties blijft aanspreken. Bij Campert zit de diepzinnigheid aan de oppervlakte. Hij kan onverbloemd over het geluk schrijven maar heeft zich nooit vastgereden in clichés’.
(Citaat van de jury van de Prijs der Nederlandse Letteren 2015)
Geef een reactie