Goed aan Wild is dat de film nooit écht dramatisch wordt en daardoor volkomen geloofwaardig blijft. Nee, Cheryl Strayed, in haar eentje te voet op weg van Mexico naar Canada, wórdt niet verkracht door lokale boshulken. Ze gáát niet ten onder aan besmet drinkwater of giftige bessen. Goed, die rugzak is wat zwaar aangezet. Maar ze torst óók een geestelijke last, de herinnering aan haar veel te vroeg overleden moeder. En dat die ene wandelschoen tijdens een rustpauze in het ravijn tuimelt (daarna meteen ook maar gevolgd door de andere) is misschien wat vergezocht, maar was Cheryl’s huwelijk óók al niet aan duigen gevallen? De Pacific Crest Trail, 1.500 kilometer door Californië, Oregon en Washington, is voor de onervaren en slecht voorbereide Cheryl aanvankelijk een martelgang, maar ontwikkelt zich gaandeweg tot een loutering. Alles schijnt waargebeurd te zijn, dat ook nog, en grappig is dat ook de echte Cheryl Strayed een (heel klein) rolletje speelt, al moet je daarvoor wel goed kijken. Twee zeer verdiende Oscar-nominaties: Reese Witherspoon als Cheryl en Laura Dern als de hevig geflashbackte moeder.
Geef een reactie