• Reclame
  • Bedrijfsjournalistiek
  • Tekstredactie
  • Interviews
  • Onderwijs
  • CD-recensies

René Leverink Tekst

  • Home
  • Over René Leverink Tekst
  • OCW / blog
  • Taal & Communicatie / blog
  • Assortiment
  • Contact
Je bent hier: Home / Onderwijs, cultuur & wetenschap / De vijand van mijn vijand is mijn vijand

De vijand van mijn vijand is mijn vijand

22 augustus 2015 Reageer

Stel, je hebt als land een schat aan ervaring in oorlog voeren (de Verenigde Staten – want daar gaat het over – bestaan 239 jaar; slechts zeventien daarvan zijn ze níet in oorlog geweest…). Voor de strijd tegen de zogeheten Islamitische Staat kun je kiezen uit twee partners. De een heeft al een indrukwekkende serie overwinningen tegen IS behaald. Het zijn geen huursoldaten, dienstplichtigen of radicalen, maar vrijwilligers uit de regio, die vechten om hun grond, dorp en familie te beschermen. Ze strijden niet alleen tegen IS, maar ook voor waarden als ware democratie, duurzaamheid en gelijke rechten voor mannen en vrouwen.

De andere mogelijke partner heeft de afgelopen jaren niets gedaan tegen IS. Integendeel: gewonde IS-strijders werden er gratis en liefdevol verpleegd en duizenden jihadisten kregen alle gelegenheid de grens over te steken richting IS. Over dezelfde grens gingen tonnen aan wapens en munitie en vrachtladingen vol bouwmaterialen en goederen bestemd voor IS-hoofdstad Raqqa. Ook betaalde die potentiële partner met alle plezier miljoenen dollars aan IS in ruil voor illegale olie.

De eerste partner zijn de Koerdische milities YPG en YPJ, verbonden met de Syrisch-Koerdische Partij, die zelf weer connecties heeft met de altijd nog als terreurbeweging aangemerkte PKK. De ander is de staat Turkije, die zo’n 17 miljoen etnisch-Koerdische inwoners heeft, maar de YPG en YPJ als een grotere dreiging ziet dan IS.

Helaas kun je niet voor beide partners kiezen, want ze zijn elkaars doodsvijanden. Wat doe je dan? Kiezen voor je eigen belang natuurlijk. En het primaire belang van de VS is in dit geval niet het verslaan van IS, maar het versterken van hun positie en invloed in de regio. Daarvoor hebben ze de militaire bases in Turkije nodig. Daarom kiezen de VS vóór Turkije, en tegen democratie, rechtvaardigheid en vrede. Daarom vinden ze het prima dat Turkije de Koerden bombardeert. Zo wordt de vijand van hun vijand ook hun vijand.

(Bron: Joris Leverink, US Shows its Real Face in Choosing Turkey over the Kurds, te vinden op de website van de Latijns-Amerikaanse tv-zender TeleSUR.)

Deel dit bericht:

  • Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)

Categorie: Onderwijs, cultuur & wetenschap Tags: Kurds, TeleSUR, Turkey

Ontvang nieuwe blogberichten per e-mail

Vul je e-mailadres in om e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe blogberichten.

Geef een reactie Antwoord annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente blogberichten

  • Véél hoger dan de leeuwerik 19 april 2021
  • Net tot de menselijke soort toegelaten 15 april 2021
  • Joviale SS’er 9 april 2021
  • ‘Te gek slecht’ 6 april 2021
  • Sperwers en roodborstjes 30 maart 2021

Ontvang blogberichten per mail

door Aftrap Communicatie