Gisteren, diep weggestopt op pagina 24 van de Volkskrant, het opmerkelijke bericht dat Oekraïne zijn schulden heeft verlicht via een akkoord met internationale schuldeisers. Op de lening van 16 miljard wordt 20 procent afgeschreven. De schuldeisers (een schimmig collectief van beleggingsfondsen uit Amerika, Brazilië en Europa en… IMF) waren in hun nopjes, want ze hadden erop gerekend nog veel meer te moeten afschrijven. Naast het deels kwijtschelden van de schuld is ook de looptijd van een aantal leningen verlengd. Je bek valt open als je leest wat Oekraïnes plannen zijn na deze financiële lastenverlichting: “Dankzij de schuldverlichting kan het land mee geld steken in de oorlog in het oosten van het land, tegen de door Rusland gesteunde separatisten.” (Je moet er niet raar van opkijken dat de tevreden schuldeisers nauwe banden hebben met de internationale wapenindustrie.) Geen wonder dat Rusland, een van de grootste schuldeisers van Oekraïne, niet meedoet aan de schuldverlichting. Grote vraag is intussen waarom voor Oekraïne wél een substantiële schuldendelging mogelijk is, en voor Griekenland niet, terwijl alle vooraanstaande economen in de wereld zo’n afschrijving zien als de enige manier om het land weer op gang te krijgen. Dat komt omdat de Europese politici in hun broek doen voor gezichtsverlies en electorale schade. Oekraïne mag blij zijn dat de EU er in 2013 voor terugdeinsde het land leningen te verstrekken.
Geef een reactie