In Het bezoek (Frans Pointl, De kip die over de soep vloog) gaat de ik-persoon op visite bij zijn oom Simon – na de oorlog zijn enige overgebleven familielid, op zijn moeder na dan. In betere tijden was oom Simon arts. Nu is hij opgenomen in een psychiatrische inrichting, nadat hij zijn huis in Haarlem in brand heeft gestoken. Een van de medepatiënten is Dokter Leibowitz, Jarenlang had deze in de kliniek als psychiater gepraktizeerd. “Oom stelde zijn vriend voor om zijn viool te gaan halen. Dokter Leibowitz knikte instemmend en vroeg me of ik het vioolconcert in D van Brahms kende. Ik antwoordde ontkennend. ‘Dadelijk zul je wat horen!’ zei mijn oom enthousiast toen zijn vriend de viool ging halen.
Dokter Leibowitz kwam terug, opende de vioolkist, nam het instrument er voorzichtig uit en begon het te stemmen. Daarna hief hij met een bijna magisch manuaal de strijkstok.
Toen hoorde ik voor het eerst Brahms’ vioolconcert. Het eerste deel, het allegro non troppe, was als een gekanaliseerde, beteugelde rivier. In het tweede deel, het adagio, werd verstilde schoonheid in een sprookjesmelodie gebed. In het derde deel, het allegro giocoso, week de verstilling voor levensvreugde. Het thema streefde omhoog, de sluizen gingen open, de rivier kon vrijuit stromen.
Toen hij was uitgespeeld, viel ik met een schok in de werkelijkheid terug.
‘Je hebt hem betoverd Sem,’ lachte oom en applaudisseerde. Dokter Leibowitz maakte enkele overdreven diepe buigingen. Daarna bette hij met een zakdoek voorhoofd en onderkin.”
Geef een reactie