In ruil voor 3 miljard euro en een soepeler Europees toegangsbeleid voor Turken, belooft Turkije zijn best te doen om de vluchtelingenstroom naar Europa zoveel mogelijk te beperken. Deze plotselinge toegeeflijkheid van de EU, nadat de relaties met Turkije in de afgelopen jaren behoorlijk bekoeld waren (vooral als gevolg van de toenemende autoritaire neigingen van president Erdogan), komt helaas niet voort uit de wens om de Turken eindelijk hun langverwachte vakantie aan de Côte d’Azur te gunnen, noch uit een spontane uitbarsting van medeleven met de miljoenen in Turkije gestrande Syriërs. Het is puur politiek opportunisme, ingegeven door angst voor stemmenverlies. Syrische vluchtelingen als inzet bij een potje politieke koehandel. Lees de analyse van Joris Leverink in de Volkskrant van vandaag.
Zie ook: Wat we kunnen leren van de Turken
Geef een reactie