The Lobster. ‘Een nieuw absurdistisch meesterwerk van de Griekse regisseur Yorgos Lanthimos.’ Dat zal best, maar het is gewoon een originele k*film, ondanks de sterrenregen die de kenners erop neer lieten dalen. Het verhaal is uiterst gezocht en volstrekt ongeloofwaardig. In een soort contemporaine sciencefiction-wereld mag je niet alleenstaand door het leven. Singles worden gedeporteerd naar een hotel, waar ze binnen veertig dagen een partner moeten zien op de duikelen. Lukt dat niet, dan worden ze veranderd in een dier. Naar eigen keuze, dat wel. Wat hier precies de gedachte achter is, wordt niet duidelijk. In een interview zegt de regisseur: ‘We probeerden een strenge straf te bedenken.” Tja. Ook kom je er niet achter hoe die transformatie precies zijn beslag krijgt. Maar goed, ook David (Colin Farrell) moet naar het hotel. Hij neemt zijn hond mee, die eigenlijk zijn broer is, kennelijk al eerder mislukt als vrouwenjager. Halverwege de film verandert het decor en zitten we in een bos, waar de Loners zich ophouden. Hier moeten we de singles onder verstaan die zich aan de strenge regelgeving hebben onttrokken en als opgejaagd wild in het groen leven. David sluit zich bij hen aan. Op een van de Loners (Rachel Weisz) wordt hij verliefd. Maar dat is hier juist niet de bedoeling. En dat zal hij weten ook… Het lijkt erop dat David op zijn wenken bediend wordt: hij had voor de kreeft gekozen. Een rare film, die geen moment overtuigt.
Geef een reactie