Toen het vermolmde financieringsimperium van Dirk Scheringa in elkaar zakte, liet hij niet alleen een verweesde voetbalclub en een beklagenswaardige groep gedupeerden achter, maar ook zijn unieke collectie modern-realistische schilderkunst. Die nam miljardair Hans Melchers onder zijn hoede. Het voormalig gemeentehuis van Gorssel werd verbouwd en uitgebreid tot het bijzondere fraaie Museum MORE. Eind goed, al goed, wat die kunstverzameling betreft dan. Hoewel, eind… er wordt nog steeds aangekocht. MORE toont werken van modern-realistische trendsetters als Carel Willink, Jan Mankes, Pyke Koch, Dick Ket, Raoul Hynckes, Wim Schuhmacher en Charley Toorop. Jan Mankes (1889–1920) kreeg in MORE een eigen minimuseum in de vorm van een u-vormige afscheiding met een stuk of vijftien niet al te grote werken. Hij staat bekend als ‘Hollands meest verstilde schilder’. Dat klopt als we kijken naar 
Mankes’ stillevens. Zie bijvoorbeeld Judaspenningen in Japanse vaas. Het lijkt wel of de tere blaadjes alleen maar uit licht bestaan. Of Grote uil op scherm. Met zijn ene opgetrokken poot voelt het beest (huisdier van de familie Mankes) zich op de rand van het kamerscherm volkomen op zijn gemak tegen de gemoireerde achtergrond. Mankes schreef later: “Het is net een verschijning uit een sprookje, iets koninklijk teers, iets waar je nooit aan zou willen raken, ja hij is voor mij door die zilveren borst totaal volmaakt geworden.” Tragisch dat Mankes zo jong gestorven is, aan tuberculose – in die tijd nog een terminale ziekte.
Geef een reactie