“Ik geloof niet zo in steeds dat vernieuwen,” schreef Hermanus Berserik in 1978. Zijn citaat staat prominent op een muur in Museum MORE in Gorssel. MOdern-REalisme inderdaad, maar voor Berserik hoefde het nou ook weer niet té modern. Dat wilde, abstracte gedoe van Cobra en zo, daar had hij niks mee. Berserik maakte liever dingen waarvan je kon zien wat het voorstelde. Hij vond het als kunstenaar geen enkel probleem om commercieel bezig te zijn voor PTT en KLM en boekomslagen te ontwerpen voor literaire uitgeverijen. Berserik trok zich niets aan van trends en modes, en hield vast aan zijn eigen stijl, wel eens getypeerd als ‘realisme met een vleugje bevreemding’. Portret van een camera aan zee uit 1972 is beslist een beetje bevreemdend, maar in zijn opgewekte kleurcontrasten misschien wel het mooiste doek in het hele museum. Dirk Scheringa leed misschien aan zelfoverschatting, maar hij wist wel wat mooi was.
Zie ook: Iets koninklijk teers
Geef een reactie