Fantoom
Het is een woord voor pijn die geen
bestaansrecht heeft; je lijdt aan
een afwezigheid, je snakt met hart
en huid naar wat er eerst nog was.
Wat afgesneden is dringt zich bedrieglijk
op, je strekt je armen blind naar
de verzaagde voet, een leegte,
het verdwenen kind. Het is een naam
voor wat zich voordoet in de zestien
meter van de ziel: een spookbeeld snelt
de doelmond in en doet alle verlies
teniet, maakt alles goed.
Anna Enquist (1945)
Uit: Nieuws van nergens (2010)
Uitgever: De Arbeiderspers
Foto: cjzaals
Lees de analyse van dit gedicht op Klassieke Gedichten.
Geef een reactie