Je kunt het je niet meer voorstellen, maar in de zomer van 1972 was heel de wereld in de ban van een SCHAAKPARTIJ: de tweekamp om de wereldtitel tussen de Russische wereldkampioen Boris Spassky en zijn Amerikaanse uitdager Bobby Fischer – de ondoorgrondelijke, onverslaanbaar geachte geweldenaar tegen het wispelturige wonderkind. Het was midden in de Koude Oorlog en heel de westerse wereld duimde dat Fischer de verdachte hegemonie van de Russen zou doorbreken. De tweestrijd in Reykjavik is de geschiedenis ingegaan als de meest bizarre schaakmatch ooit, vooral door het excentrieke gedrag van Bobby Fischer. Pawn Sacrifice brengt het secuur in herinnering. Het is het verhaal van een buitenissig schaaktalent, met een onthutsend gebrek aan sociale vaardigheden en een ziekelijke neiging tot wantrouwen, achterdocht en achtervolgingswaan. Het geniale, maar volstrekt onberekenbare karakter van Bobby Fischer wordt door Tobey Maguire bijna griezelig overtuigend uitgebeeld. Is Pawn Sacrifice een schaakfilm? Nee, dat niet. Je hoeft absoluut niet te kunnen schaken om het uitzonderlijke van Bobby Fischer en zijn monumentale tweekamp tegen Spassky in te zien. Voordeel is ook dat je je dan niet hoeft te storen aan een aantal merkwaardige missers in de vertaling, zoals “ik pas aan” in plaats van “j’adoube” en de curieuze zetaanduiding “Loper naar Bishop 7”. Verder is het jammer dat de rest van het tragische leven van Fischer wordt afgedaan met een paar titels en de bekende opnames van de verlopen, kalende antisemiet met baard en pet die in 2005 terugkeert naar Reykjavic om daar zijn laatste jaren te slijten.
Geef een reactie