Er zijn mensen die je er niet toe in staat acht ouder te worden, laat staan dood te gaan. Zo iemand was de desondanks op 2 april overleden Argentijnse jazzsaxofonist Gato Barbieri (83). Hij was de man die de Zuid-Amerikaanse passie in de jazz bracht, of hij nou wild tekeerging op zijn LP Fenix (zie hieronder daarvan Bahia) of bijna ingetogen de achtergrondmuziek van de film Last Tango In Parijs verzorgde. Een al macho, deze Gato, op een heerlijk aanstekelijke manier. Marc Myers (JazzWax) over zijn betekenis: “Barbieri’s music is perhaps most reminiscent of the jazz fusion era of the 1970s, when the late-night sound of his heat-seeking horn and extended improvisation were in vogue. His passion will be missed.”
Hans Tanke zegt
Heb Fenix in 1974 bij Popeye (in de Kasbah) gekocht.
Wat een saxofoon!