Tja, hoe fantastisch ís die vader eigenlijk… Ergens in Oregon of daaromtrent leeft ‘Ben’ (Viggo Mortenson) met zijn zes kinderen (die allemaal een naam hebben die verder nergens in de wereld voorkomt, zoals Kielyr en Vespyr) in de bossen, ver weg van de door dikke en rijke Amerikanen bewoonde wereld. Moeder is afgehaakt, en pleegt in het begin van Captain Fantastic zelfmoord. Ben voedt zijn kinderen op volgens een snoeihard fysiek en intellectueel regiem. Ze zijn in topconditie en citeren moeiteloos de grondwet, hoe klein ze ook zijn. Ze lezen Dostojevski en Nabokov en reflecteren op hun lectuur met feilloze analyses. Ze doden dieren met hun blote handen. En ze vieren geen kerst, maar de verjaardag van Noam Chomsky. Natuurlijk houdt deze idylle geen stand. Ben’s schoonvader ontzegt hem en de kinderen de toegang tot moeders begrafenis. Nou, dat zullen ze nog wel eens zien! Captain Fantastic is zowel een comedy, een roadmovie, als een sociaal-psychologische tragedie. De meningen van de kenners zijn nogal verdeeld: van ‘grappig, eigenzinnig en verwarmend’ (de Volkskrant) tot ‘een tamelijk suffe film zonder een echte visie’ (De Groene Amsterdammer). De Volkskrant zit dichter bij de waarheid, al had het onwaarschijnlijke einde beter weggelaten kunnen worden.
Geef een reactie