Iets meer een jaar geleden werd Yücel Demirer, assistent-professor aan de Universiteit van Kocaeli, in alle vroegte door de anti-terreureenheid van de lokale politie gevangengenomen. Samen met enkele collega’s van de universiteit belandt hij in een cel op het hoofdkwartier van de politie, waar zij de rest van de dag worden vastgehouden. Hun misdaad? Het ondertekenen van een petitie die oproept tot vrede in het oosten van het land, waar het Turkse leger en Koerdische militanten op dat moment in een dodelijke strijd verwikkeld zijn. Nog diezelfde avond worden Demirer en zijn collega’s weer vrijgelaten. “Ze hebben ons niet mishandeld of gemarteld, maar het was smakeloos,” vertelt hij op het kantoor van de lokale tak van de lerarenvakbond in Kocaeli, een zwaar geïndustrialiseerde havenstad ten zuiden van Istanbul. “Vanaf dat moment beseften we dat er iets veranderd was.” Verbannen van de universiteit, maar met een diep verlangen om datgene te blijven doen waar ze goed in zijn – onderzoek en lesgeven – besluiten Demirer en de andere vredesacademici het heft in eigen handen te nemen. en richten de Kocaeli Academie voor Solidariteit op. Lees de reportage van Joris Leverink op knack.be over de gevolgen van de Turkse zuivering in academische kringen.
Je bent hier: Home / Onderwijs, cultuur & wetenschap / Turkse vredesacademici laten zich niet muilkorven
Geef een reactie