“Kan deze onzin ‘ns ophouden?” zucht Metro-columniste Ebru Umar over Giro555. Het geld komt immers alleen maar terecht in de zakken van corrupte politici? Oorlogsverslaggever Arnold Karskens is het helemaal met haar eens: “Door geld te storten smeren we gewoon de oorlog, want er worden uiteindelijk toch wapens van gekocht.” In De Groene Amsterdammer van deze week leggen Mirjam Vossen en Ralf Bodelier overtuigend uit dat noodhulp wel degelijk succesvol is. Uiteraard blijft er wel geld aan de strijkstok hangen en komt niet al het geld op de plek van bestemming. Maar, leggen Vossen en Bodelier uit, noodhulp is duur. Kijk eens wat je kwijt bent aan transport van goederen met vliegtuigen en vrachtauto’s. En aan beveiliging van medewerkers, in gevaarlijke gebieden. Desondanks wist Unicef in 2011 met de opbrengst van de toenmalige Giro555-actie bij de hongersnood in de Hoorn van Afrika bijna een half miljoen kinderen, van wie bijna de helft ondervoed, te helpen. Dankzij internationale steun overleefde uiteindelijk 98% van de dertien miljoen bedreigde mensen de ramp. En zo zijn er veel meer voorbeelden. “Onder de streep is noodhulp succesvol,” schrijven Vossen en Bodelier. Hadden Umar en Karskens dat kunnen weten? Ja, door gewoon hun huiswerk te doen en zich eerst in de feiten en cijfers te verdiepen. Maar het is natuurlijk veel gemakkelijker en goedkoper om dat niet te doen.
Geef een reactie