Op 20 november 2016 stond hier een bericht over de nieuwe kritische editie van Mein Kampf en de reactie daarop van historicus Ewoud Kieft. Van hem verscheen onlangs Het verboden boek – Mein Kampf en de aantrekkingskracht van het nazisme. Naar aanleiding van een televisieoptreden van Kieft stuurde Siem de Vreede deze reactie:
“Ik was benieuwd in hoeverre Kieft het Christendom aan de orde stelt als zijnde ‘n middel voor Hitler om de massa te mobiliseren en aan zich te binden. Religie wordt immers nog steeds vaak gevrijwaard van kritiek. Zoals bijvoorbeeld in het geval wanneer iemand zichzelf opgeblazen heeft en terrorisme expert Beatrice de Graaf de zaak bespreekt bij DWDD. Dan worden er allerlei redenen aangedragen ter verklaring, maar de religieuze motivering blijft onderbelicht. Het is altijd de cultuur, het is de opvoeding, het is de radicalisering door sociale achterstand enz. Religie is echter in de meeste culturen wél de leverancier van de moraal, dus een belangrijke achterliggende oorzaak. Een zelfmoordterrorist kan m.i. zijn onomkeerbare daad eigenlijk alleen verrichten als hij aan de belangrijkste voorwaarde voldoet: geloven in de Hemel. Hij gelooft door zijn daad regelrecht in de Hemel te komen. En dat geloof in de Hemel en z’n onlosmakelijke tegenhanger (de dreiging met) de Hel, is hem bijgebracht door meestal goed bedoelende ouders en andere opvoeders die een “gematigde” versie van de religie aanhangen. In feite is m.i. dit op het eerste gezicht onschuldig aandoende “basisgeloof” de gevaarlijke geest in de fles en meteen het meest radicale gedachtegoed wat de religie mensen bijbrengt. Ermee geïndoctrineerd in die tijd van een mensenleven waarin men het meest ontvankelijk is voor sprookjes: de vroege jeugdjaren. Het irreële geloof (de “nestgeur”) wordt als een instinkt gevolgd, tegen de ratio in en gaat vaak een leven lang mee. Zonder dit geloof in de Hemel geen zelfmoordactie. De overwegend Katholieke en Protestantse bevolking van Duitsland vormde een enorm reservoir van eeuwenoude antisemitische sentimenten die door der Führer alleen maar wakker geschud hoefde te worden, na het schudden hoefde hij alleen nog de kurk van de fles te trekken. Hitler had de Jodenhaat niet uitgevonden, Luthers boekje “Over de Joden en hun leugens” was voor hem een inspiratiebron, de “Kristallnacht” viel niet per ongeluk samen met de datum van Luthers verjaardag. Hitlers toespraken bevatten vaak referenties aan God en de “voorzienigheid” e.d. om in te spelen op de gevoeligheid voor religieuze beeldspraak om zo de emotionele connectie met zijn “volgelingen” te maken. De religie zorgde ook voor een reservoir van mensen die in allerlei idiote dingen kunnen geloven, er hoeft slechts ingespeeld te worden op hun fantasieën over een ideale wereld met een sterke leider, een Messias. Een sterke leider van een “1000-jarig rijk” als vertegenwoordiger, als aardse tegenhanger van de almachtige leider in de Hemel, meedogenloos totalitair en absoluut. “Alternatieve” feiten zijn in de politiek van Erdogan ook aan de orde van dag, de achterban is gewend aan geloven in dingen die volslagen irreëel zijn, ze gaan religie associëren met patriottisme, daar komt geen nadenken aan te pas, ze zijn gewend aan sterk wij/zij en zwart/wit denken, zondebokken, vijandbeelden, ongelovigen… zij zijn de schaapjes en Erdo is hun herder. Erdogan, Wilders, Le Pen, (hoe heet) het Duitse equivalent (ook weer?), de fanatieke voorstanders van het referendum in Zwitserland, Trump zij horen hun eigen echo, als zij naar de stem van het volk zeggen te luisteren en via democratische weg aan de macht komen. Zijn al deze mensen voldoende toegerust voor democratie, of willen zij eigenlijk lekker makkelijk een ouderwetse “zowaar helpe hem God” almachtige leider?
Mein Kampf verbieden is m.i. verkeerd, het moest al jaren gelezen en bekritiseerd kunnen worden. Er is ook nog een grote lijst van verboden boeken waar een heleboel boeken op staan, waarvan het een grote schande is dat ze erop staan, maar waar Mein Kampf wel op hoorde maar nu juist ontbrak: de Index van het Vaticaan.”
Geef een reactie