Op 21 maart zegende de Moerzeekse pastoor André de Rechter de Moese Trappers en hun fietsen bij de start van het wielerseizoen. Het is een jaarlijks ritueel, waar de pastoor graag aan bijdraagt: “Ik zegen deze fietsen en hun gebruikers, opdat ze veilig de weg op kunnen gaan om zich te ontspannen, ermee naar de winkel te gaan of naar het werk te rijden”. Ook in Frankrijk, Spanje en Italië wapperen prelaten voor de start van wielerkoersen graag met wierookvaten en wijwaterkwasten. Het helpt niet altijd. De wielergeschiedenis kent enkele tragische dodelijke ongevallen. In de Tour van 1995 verongelukte de Italiaan Fabio Casartelli in een scherpe Pyreneeënbocht. De Belg Wouter Weylandt sneuvelde in 2011 tijdens een gevaarlijke afdaling in de Ronde van Italië. De piepjonge Belgische wereldkampioen ‘Jempi’ Monseré verloor in 1971 het leven door een aanrijding tijdens een kermiskoers. Het meest tot de verbeelding spreekt nog altijd de iconische dood van de Engelsman Tom Simpson. Door een mix van amfetamine, alcohol, inspanning, hitte en uitdroging raakte hij tijdens de Tour de France van 1967 op de Mont Ventoux buiten bewustzijn en stierf in de helikopter op weg naar het ziekenhuis. Sindsdien is Tom Simpson zo ongeveer een heilige geworden in het godsdienstig universum dat wielrennen heet. G-Geschiedenis bericht over ‘Koers is religie’, de tijdelijke (zolang het officiële museum aldaar verbouwd wordt) tentoonstelling in de Paterskerk te Roeselare, zo ongeveer het Jerusalem van de Ronde van Vlaanderen en in het algemeen van de Belgische wielercultuur. In een vitrine liggen het stuur en de naaf van de fatale racefiets van Monseré. Dat soort dingen.
De tentoonstelling Koers is religie duurt tot het eind van dit jaar.
Foto: de racefiets waarop Tom Simpson in 1967 verongelukte.
Geef een antwoord