Dokter Pietro Bartolo, arts op Lampedusa, telt al niet eens meer hoeveel vluchtelingen er op een boot zitten. Hij word er moe van mensen te reduceren tot getallen. In elk geval waren het deze keer meer kinderen dan volwassenen. Met deze groep ging het redelijk goed. Dat is lang niet altijd het geval. Vorige week heeft hij een Eritrese jongen behandeld. In Libië hadden ze hem met zijn hoofd aan een haak opgehangen en de huid van zijn been getrokken. Zijn broer was dood aangespoeld. Dat Europa erover denkt een akkoord te sluiten met Libië, vindt Bartolo onbegrijpelijk. “Afspraken maken met een land waar anarchie heerst, dat gaat linksom of rechtsom schade aan mensen berokkenen.” Trouw interviewde Bartolo toen hij in Nederland was om zijn boek Tranen en troost, mijn dagelijkse belevenissen als vluchtelingenarts op Lampedusa te presenteren. Daarin schrijft hij ook over de vreselijke brandwonden die bootvluchtelingen oplopen als het zoute zeewater zich vermengt met brandstof, waardoor een zeer giftige mix ontstaat. Die loopt naar het midden van de boot, precies waar de vrouwen en kinderen zitten. “Als ze het al redden, blijven ze de rest van hun leven verminkt.”
Geef een reactie