Op 15 juni schreef EU-commissaris Frans Timmermans in de Volkskrant dat het best goed ging met de Turkije-deal, hoewel hij toegeeft dat ‘de situatie in Turkije niet eenvoudig’ is. En of Turkije een veilig derde land is, moet eigenlijk voor elke vluchteling apart bekeken worden, en wel door de Griekse rechter. Intussen is de situatie op de Griekse eilanden sterk verbeterd, aldus Timmermans. ‘Er staat een functionerende asieldienst (…) en de wachttijden voor interviews en eerste beschikkingen zijn vrijwel geheel ingelopen, hoewel er nog een achterstand is wat betreft beroepsprocedures. Ook de leefomstandigheden zijn zichtbaar verbeterd, al moet hier steeds hard aan gewerkt worden.’ Het is verleidelijk, schrijft Timmermans, ‘de EU-Turkijeverklaring als blauwdruk voor de samenwerking met Afrikaanse landen te gebruiken’. Oftewel, wat zeurt die Klaver nou eigenlijk. Farah Karimi, algemeen directeur Oxfam Novib en voormalig Kamerlid voor GroenLinks, ging op Lesbos eens kijken of het echt zo geweldig gaat als Timmermans ons wil doen geloven. Nee dus. ‘De crisis is niet opgelost. De oorlog in Irak en Syrië gaat gewoon door en dagelijks proberen mensen het gevaar te ontvluchten. Maar sinds de Turkije-deal hebben de buurlanden van Syrië de grenzen gesloten en zitten de burgers gevangen. In de buurlanden wordt de situatie steeds onhoudbaarder en alleen al op Lesbos komen ook nu nog dagelijks zo’n honderd nieuwe vluchtelingen binnen. Een deel van de vluchtelingen probeert de nog veel gevaarlijker route door Noord-Afrika en Italië. (…) Wekelijks worden asielzoekers die naar Turkije zouden moeten terugkeren op Lesbos verzameld. Turkije beslist vervolgens, zonder enige transparantie, welke vluchtelingen het wil terugnemen. In de praktijk neemt Turkije volgens onze schattingen – officiële informatie en verantwoording is er niet – slechts 30% van de voorgedragen asielzoekers op. Wat er met hun gebeurd in Turkije weet niemand, zelfs de UNHCR heeft nauwelijks toegang tot hen. De overblijvende asielzoekers worden op Lesbos ‘losgelaten’. Er is niets voor hen geregeld en ze verdwijnen in de anonimiteit.’
Geef een antwoord