Arme mensen zijn dom, want anders waren ze niet arm, schreef Gerard Reve al. Het is ook zo ongeveer de manier van denken van Henry Wilcox, oude adel, eigenaar van meerdere kastelen en landhuizen, waaronder Howards End. De film (1992) , naar het gelijknamige boek van E.M. Forster uit 1910, is digitaal opgefrist en opnieuw uitgebracht. Het gaat over twee verlichte zussen uit de betere burgerij, Margaret (Emma Thompson) en Helen (Helena Bonham Carter), van wie de eerste een verstandshuwelijk sluit met Wilcox (superieur gespeeld door Anthony Hopkins) en de tweede zich bekommert om een arm stel dat – mede door de bemoeienis van Wilcox – aan lager wal is geraakt. Zij raakt hierover in conflict met de ouderwetse Wilcox, die vindt dat het geen pas geeft omgang te hebben met arme mensen. Howards End gaat over standsverschillen en – in samenhang daarmee – onmogelijke liefdesaffaires in het post-Victoriaanse Engeland van rond 1910. De plaatjes zijn uiteraard om in te lijsten en de topcast (ook Vanessa Redgrave komt nog voorbij, en Prunella Scales – bekend geworden als Sybil Fawlty) staat garant voor uitmuntend acteerwerk, maar af en toe is het allemaal wel wat voorspelbaar, clichématig en zelfs kolderiek – waar dat niet zo bedoeld is, in elk geval niet in de roman van E.M. Forster.
Geef een reactie