De zwijgzame Baby (Ansel Elgort) heeft een schuld te vereffenen bij maffiabaas Doc (Kevin Spacey). Die aflossing doet hij in termijnen, als chauffeur bij bankovervallen, georganiseerd door Doc. Baby is een koele kikker, altijd met oordopjes in. Dat heeft te maken met zijn verleden. Bij een auto-ongeluk zijn Baby’s ouders omgekomen en heeft hij zelf een tinnitis opgelopen, zo’n permanente fluittoon, die hij laat overstemmen door bijvoorbeeld de keiharde blues van Jon Spencer of Radar Love van Golden Earring. De muziek op de oordopjes bepaalt het ritme van alles in de film. Aanrijdingen, schotenwisselingen, explosies, heen en weer zwiepende ruitenwissers, remmen, optrekken, slippen, valpartijen van grote hoogte. Eigenlijk is de soundtrack de hoofdrolspeler. Die tilt dit Tarantino-achtige misdaadverhaal hoog uit boven andere films in dit genre.
Geef een reactie