• Reclame
  • Bedrijfsjournalistiek
  • Tekstredactie
  • Interviews
  • Onderwijs
  • CD-recensies

René Leverink Tekst

  • Home
  • Over René Leverink Tekst
  • OCW / blog
  • Taal & Communicatie / blog
  • Assortiment
  • Contact
You are here: Home / Onderwijs, cultuur & wetenschap / Boze Elsschot

Boze Elsschot

11 september 2017 Leave a Comment

Hoe houden ze het vol, die boekantiquariaten, vroegen we ons eergisteren af. In Deventer zitten er heel wat. Met name in de Kleine Overstraat. Twee tegenover elkaar hebben dezelfde eigenaar. De hele dag zigzagt hij heen en weer tussen Vivaldi en Telemann. In een van zijn winkeltjes stond Willem Elsschot en de vrouwen, een essay van Guido Lauwaert. Voorin stond: “Voor René: dubbele liefde: én Elsschot én de vrouwen. Rik en Lisette. Do 12 mei 2011. De zoete bron.” Dat was zó attent van Rik en Lisette, dat we dit boekje natuurlijk niet konden laten liggen. Je vraagt je af hoe ze het wisten. Er was nóg iets over Elsschot. Willem Elsschot, mijn vader, in 1994 op hoge leeftijd geschreven door Elsschots jongste dochter Ida (1918-2009). Op de achterflap lezen we dat ze ‘met dezelfde kritische opstandigheid’ als haar vader op zoek gaat naar de feiten in het leven van haar ouders. “Ze portretteert de zachtaardige vader van de jaren twintig die haar leerde zwemmen en beschrijft de omslag naar de norse man die in de jaren dertig zijn schrijverschap weer opneemt.” Nu eerst even terug naar 6 juli van dit jaar. Toen stond op deze plek een berichtje over het bezoek dat Willem Elsschot in augustus 1936 bracht aan het Duitse plaatsje Lorch aan de Rijn. “In datzelfde jaar verscheen er een Duitse vertaling van Tsjip waarin, tot De Ridders grote ontzetting, de zin ‘Dat hij moet opstappen met de verdrukte scharen om vorsten en grooten tot brij te vertrappen’ was weggelaten.” Een merkwaardige parallel met dit incident vinden we op bladzijde 81 van het boekje van Ida de Ridder: “Zijn gereserveerdheid over zijn schrijverschap heb ik hem in familiekring slechts uiterst zelden horen opgeven. Eenmaal gebeurde het toen hij een lezing moest geven voor de radio. Hij koos voor het einde van Tsjip. Toen hem ter plaatse zijn tekst werd voorgelegd, bleek één zin geschrapt: ‘Dat hij moet opstappen met de verdrukte scharen om vorsten en groten tot brij te vertrappen.’ Hij weigerde te spreken, verzocht zijn onkosten te vergoeden en en nam de eerste trein naar huis. Hij was dermate geschokt door deze censuur dat hij het voorval nog diezelfde avond thuis vertelde.”

Zie ook: ‘Willem Elsschot? Elsschot?’ en Een uitgaande lamp die dreigt te ontploffen

Deel dit bericht:

  • Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)

Filed Under: Onderwijs, cultuur & wetenschap Tagged With: Elsschot, Ida de Ridder

Ontvang nieuwe blogberichten per e-mail

Vul je e-mailadres in om e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe blogberichten.

Geef een reactie Antwoord annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente blogberichten

  • De ongenaakbare godin 25 februari 2021
  • Betreurde boeken 20 februari 2021
  • Inventaris van de wereld 15 februari 2021
  • Dorst naar je eigen bloed 13 februari 2021
  • Natuurdagboek van Nescio 10 februari 1951 10 februari 2021

Ontvang blogberichten per mail

door Aftrap Communicatie