Władziu Valentino Liberace (1919-1987) was een zeer begaafd klassiek pianist. Maar hij had de gewoonte om vaak popliedjes en andere ‘lichte muziek’ in zijn optredens te vlechten. Dat bleek bij het grote publiek meer in de smaak te vallen dan een honderd procent serieuze vertolking van Brahms en Beethoven. Gaandeweg werden Liberace’s optredens steeds extravaganter. Hij kwam op in een wijde witte mantel met een kraag van sabelbont en wentelde zich in klatergoud en glitter. Het publiek smulde. In een recensie van een show in Madison Square Gardens in New York schreef een criticus dat het toch eigenlijk zonde was dat zo’n getalenteerde artiest zich verlaagde tot gimmick en goedkoop vermaak. De recensent kreeg het volgende briefje van Liberace: “Thank you for your very amusing review. After reading it, I cried all the way to the bank.” Jaren later vertelde hij deze anekdote in de Tonight Show van Johnny Carson. Hij zei voegde eraan toe: “Tegenwoordig huil ik niet meer het hele stuk naar de bank. Ik heb de bank gekocht.”
Geef een reactie