We zien de standaard ‘CEO’ van iets (vlotte gast, geen stropdas, type Johnny Hallyday), voor een volle zaal in het bekende Nederengels routineus een presentatie ergens over houden. “The results are already there. But the future of sustainability will improve because of the global digital…” De man zelf interesseert het ook geen biet wat hij staat te doen. Als zijn telefoon overgaat, neemt hij gewoon op. Midden in zijn presentatie voor die volle zaal. Dan is er even verwarring. De man kijkt naar het scherm waar zijn powerpoint te zien is, maar als hij opeens ‘Papa’ hoort, kijkt hij achterom de zaal in, alsof daar iemand ‘Papa’ zegt. Dan ziet hij het. Zijn dochtertje! (Ongetwijfeld tweede leg.) Hé Marietje, zegt de man. (Marietje!! Een kind van vijf!) De zaal kijkt vertederd toe. De toekomst kan wel even wachten. Hallo lieve Marietje. Ik sta voor een hele zaal vol met mensen schatje! Ik ben in Mumbay in India. Kijk! Ga je lekker slapen meissie? Dag lief meissie. Dag lieve Marie. (Marie!! Een kind van vijf!) “Sorry, guys, ik ga door.” (In het Nederlands opeens?!) De zaal is om. ‘Ontdek alle mogelijkheden met KPN’ komt in beeld. De mogelijkheid dat voor een ‘hele zaal vol met mensen’ in Mumbay zo maar opeens je dochtertje op het scherm verschijnt, bijvoorbeeld, of je minnares. Onze man in Mumbay oogst applaus. Niet voor zijn visie op de toekomst, maar voor Marietje. ‘Voel je vrij’, komt in beeld. Voel je vrij om gewoon je telefoon op te nemen als je een internationale presentatie houdt, en voel je vrij om het technisch zo imbeciel in elkaar te zetten dat het videogesprek meteen pontificaal op het scherm komt te staan. Voel je vrij om onmiddellijk een andere provider te kiezen, als je bij KPN zit.
Geef een reactie