Wat geeft een beter tijdsbeeld dan de auto’s die er in die periode rondreden? Misschien wel de reclame die voor die auto’s gemaakt werd. In de Kampioen van juni 1979 komen we er drie tegen. Het meest gedateerde model is de ‘Princess’, een voortbrengsel uit de fabrieken van het hopeloze British Leyland, ook producent van de rampzalige Austin Allegro, waarvan het vierkante stuur ongeveer het enige onderdeel was dat niet binnen een jaar vervangen moest worden. Veel lelijker dan de Princess ‘met z’n markante wigvorm’ is het nooit meer geworden. ‘Stap uit het grijs, stap in een Princess’, maant de kopregel. Nagenoeg niemand in Nederland durfde het aan. Dat geldt natuurlijk niet voor de auto uit de tweede advertentie: Opel Kadett ‘niet toevallig al jaren nummer 1’. We zien de Kadett C, die later dat jaar vervangen zou worden door de wat hoekiger uitgevallen D. Van de ‘C’ werden er 1,7 miljoen
verkocht. De auto beantwoordde volledig aan de kopregel: ‘Ekonomisch en betrouwbaar: geen holle frasen bij de Opel Kadett’. De douanebeambten op de foto checken de papieren alleen maar voor de vorm of voor de advertentie. Je denkt toch niet dat een Opel-rijder zijn zaakjes niet voor elkaar heeft! Citroën daarentegen was eind jaar zeventig allesbehalve ‘ekonomisch en betrouwbaar’, maar wél ‘eigenzinnig’. Na de 2CV en de DS was de GS opnieuw een model dat – in positieve zin – nergens op leek. Dat gold ook voor de advertenties. Kijk bijvoorbeeld naar het bovenste beeld. Wie ging er nu twee haast niet als zodanig te herkennen achterwielen prominent bovenaan zetten? De rest van de auto zien we pas helemaal aan de onderkant van de pagina. Citroën appelleert niet aan betrouwbaarheid of styling, maar zet volledig in op het hydropneumatisch veersysteem. De advertentie is net zo eigenzinnig als de auto zelf.
Zie ook: Fietsen en hoe gaat dan wel en TV uit, LOI aan
Geef een antwoord