In de zeventiende eeuw was er nou niet bepaald sprake van een liefdevolle relatie tussen Spanje en Nederland. Toch hangen in het Rijksmuseum uit die tijd zestig schilderijen van Spaanse en Hollandse kunstenaars broederlijk naast elkaar. De tentoonstelling Rembrandt-Velázquez laat zien dat in beide landen ondanks oorlog, oproer en politieke spanning fenomenale kunst werd gemaakt. En hoewel er geen sprake was van artistieke contacten, laat staan van wederzijdse beïnvloeding, is het frappant hoe sterk de beide tradities in stijl en thematiek met elkaar overeenstemden. De topstukken van Velázquez, Rembrandt, Murillo, Vermeer, Zurbarán, Hals en Ribera (de naam van de tentoonstelling doet geen recht aan de àndere meesters) hangen in paren aan de grijze wanden, geordend op stilistische en/of inhoudelijke overeenkomsten. Dat leidt tot verrassende kortsluitingen, ook al zijn die hier en daar ook wel wat vergezocht. Maar los van alle achterliggende gedachten is het hoe dan ook fantastisch om al deze prachtige schilderijen bij elkaar te zien.
Geef een reactie