Op zo’n typisch IJslandse dag dat alle dingen wit zijn, en hemel en aarde niet meer van elkaar te onderscheiden, rijdt de vrouw van oud-politieman Ingimundur haar auto door een vangrail de diepte in. Vele witte dagen later begint de film A White, White Day (IJsland, 2019). De verstreken tijd wordt mooi in beeld gebracht door een gefixeerde camera die seizoen na seizoen de verbouwing van Ingimundurs huis, mede bedoeld voor zijn dochter en schoonzoon en vooral hun dochtertje Salka, op wie hij vaak moet passen en die heerlijk bijdehand is. We zijn twee jaar verder en Ingimundur is nog altijd bezig met de verwerking van het verlies van zijn vrouw. Psychotherapie maakt de zaak alleen maar erger. En de spanning loopt nog meer op als Ingimundur begint te vermoeden dat zijn vrouw een minnaar had, en nog wel iemand uit zijn voetbalteam. Langzaam komt het tot een uitbarsting, en okee – Ingimundur gaat wel heel ver in zijn razernij, maar ergens heb je er alle begrip voor. Zo ontwikkelt een psychologisch drama zich tot een meeslepende thriller, waarbij waarachtig nog flink wat te lachen valt ook. Te zien op Picl.nl.
Geef een reactie