De dag is gedaald

Je kunt de kalender erop gelijkzetten: aan het begin van de wintertijd is het Johann Sebastian Bach die op de deur van de OCW-redactie klopt, in zijn koffer twaalf cd-boxen met kantates, aan het eind van de vorige eeuw in een prachtige uitvoering en bijna voor niks uitgegeven door speciaalzaak Kruidvat. Het vooruitzicht van een schier eindeloze reeks koralen, recitatieven, duetten en aria’s, de een nog mooier dan de ander, en – eerlijk is eerlijk – ook hier en daar een oppervlakkig maakwerkje of een gerecyclede melodie uit een eerder stuk; we vergeven het De Oude Pruikenkop graag, want ga er maar aan staan: elke zondag weer een nieuwe. Een van de allermooiste kantates is BWV 6: “Bleib bei uns, denn es will Abend werden und der Tag neiget sich zu Ende”, naar het verhaal over de Emmaüsgangers in het evangelie van Lukas.

“En zij kwamen nabij het vlek, daar zij naar toegingen; en Hij hield Zich, alsof Hij verder gaan zou. En zij dwongen Hem, zeggende: Blijf met ons; want het is bij den avond, en de dag is gedaald. En Hij ging in, om met hen te blijven. En het geschiedde, als Hij met hen aanzat, nam Hij het brood, en zegende het, en als Hij het gebroken had, gaf Hij het hun. En hun ogen werden geopend, en zij kenden Hem; en Hij kwam weg uit hun gezicht.” Lukas, 24:28-31.