We waren het bijna vergeten, maar Karel van het Reve zou vorige week honderd geworden zijn, als hij niet in 1995 of op een ander moment was overleden. Daarom deze herplaatsing van een bericht uit 2015: “Iedereen heeft een voorlopige of definitieve laatste keer dat hij naar de bioscoop geweest is of Wiegel op de tv gezien heeft. Zo heeft ook iedereen een laatste keer dat hij in zijn broek gescheten heeft. Mijn laatste keer was in 1968. Ik was toen zevenenveertig jaar oud. Het was middag.” Zo begint Fascistoïde drek, een ware geschiedenis, een van de ‘kortere stukken’ die verzameld zijn in de bundel ‘Karel van het Reve voor beginners’. Een slimme zet van uitgever Van Oorschot. De afzet van de dikke delen Verzameld Werk zal langzamerhand wel nagenoeg tot stilstand gekomen zijn en op deze manier komt de enigszins in de vergetelheid geraakte ‘geleerde broer’ van Gerard Reve weer onder de aandacht. Fascistoïde drek speelt zich af in de tijd dat Van het Reve correspondent van Het Parool was in Moskou. Hij was zo dom geweest twee afspraken op één dag te maken. Om vier uur met André A., die ‘heel arm’ was, om ‘een of ander Aziatisch gerecht, uien en vlees’ mee te eten, en om zes uur met Henry S., de chef van het persbureau waar Van het Reve voor schreef. Bij André A. was het altijd een beetje billenknijpen, ‘omdat je nooit wist of de politie niet opeens binnen zou komen.’ ‘Daar kwamen die uien nog bij.’ Overigens is Karel van het Reve voor beginners ook heel geschikt voor gevorderden.
Zie ook: Vermist in vertaling en Het lekkerste van alle ijzen.
Geef een reactie