Vanavond om 23.00 uur op NPO3. Omdat zijn adoptiefmoeder zijn naam niet kon uitspreken, noemde ze hem maar Luce. Tien jaar later is de voormalige Eritrese kindsoldaat veranderd in een Amerikaanse modelleerling. Hij loopt het hardst, debatteert het best en houdt toespraken waar Obama (want in die tijd speelt Luce – VS, 2019) nog een puntje aan kon zuigen. Niet dat de route naar het licht zonder obstakels was. Pleegvader Peter vraagt zich soms af of het allemaal niet te veel gevraagd was. Moeder Amy wil daar echter niets van weten. Luce is haar project en de adoptie kan niet anders dan een succes zijn. Ze gelooft er ook niks van dat Luce zo zijn schaduwkanten lijkt te hebben. Zijn (zwarte) lerares maatschappijleer stelt wel heel hoge eisen aan hem en zijn klasgenoten, vooral aan hem. Maar ze heeft het beste met hem voor, en wil slechts dat hij overeind blijft in een hem (en alle gekleurde Amerikanen) vijandige samenleving. Luce wordt echter gek van haar op hem geprojecteerde ambities en neemt, met al zijn charmante innemendheid, wraak op een manier die alleen maar een erfenis kan zijn van zijn duistere kindertijd. En zo weet je als kijker nooit precies of je in het licht kijkt, of in een zwart gat.
Geef een reactie