Op de dijk langs het Haringvliet, een paar kilometer van Dordrecht, zie je opeens waar Albert Cuyp die fameuze luchten vandaan had. Alsof het water van de rivieren, en verderop de Noordzee, zich spiegelt in het zwerk, met dromerige wolkenmassa’s die zonder haast voorbijglijden: op de schilderijen van Albert Cuyp is de tijd verstild tot een permanente, kalme namiddag. De tentoonstelling In het licht van Cuyp (Dordrechts Museum, tot 8 mei) geeft een prachtig overzicht van het werk van de Dordtenaar Albert Cuyp (1620-1691). Hij was een van de meest prominente landschapschilders van de Gouden Eeuw, maar die roem moet het vooral hebben van de terugwerkende kracht. Cuyp was eigenlijk alleen bekend in zijn geboortestad en werkte uitsluitend voor lokale opdrachtgevers. Pas toen hij een eeuw later opeens razend populair werd bij de Engelse landadel, schrokken de kunstkenners in de lage landen wakker. Te laat: bijna Cuyps hele oeuvre was inmiddels verkocht naar het Verenigd Koninkrijk. Daar werden zijn glorieuze landschappen een grote inspiratiebron voor schilders als Turner, Gainsborough en Constable. De tentoonstelling laat fraai zien hoe die zich hebben laten leiden door de luchten van Cuyp. Het is goed dat ook die schilderijen royaal aanwezig zijn op de tentoonstelling, want hoe subliem het werk van Cuyp ook is, na vijftig keer koeien met hun poten in het water, in het gouden licht van alwéér een magnifieke zonsondergang, heb je het wel een beetje gezien.
Geef een antwoord