Na veertig jaar keert Felice, inmiddels een rijke bouwondernemer in Caïro, terug naar zijn geboortestad Napels, om voor het laatst zijn oude, doodzieke moeder te bezoeken. Waarom nu pas? Een van de vele vragen die in Nostalgia (It, 2022) worden opgeroepen en pas in de loop van de film – slim gedoseerd door middel van korte flashbacks – beantwoord worden. Felice valt als een blok voor de wijk waar hij opgroeide. Hoe meer hij ronddwaalt, hoe meer het verleden zich aan hem opdringt. Maar is nostalgie een goede raadgever? Van alle kanten wordt hij gewaarschuwd: ga weg, ga terug, het is hier gevaarlijk, zeker voor iemand als jij, de maffia is hier de baas. Felice denkt er anders over, en staat erop zijn jeugdvriend Oreste te zien, inmiddels de meedogenloze baas van de plaatselijke Comorra. Die heeft zo zijn eigen kijk op hun gezamelijke verleden, en beschouwt de nostalgie van Felipe als slecht verdeelde luxe. Zo ontplooit Nostalgia zich van een psychologische studie tot een adembenemende thriller.
Geef een reactie