Signe komt aandacht te kort. Zeker nu haar vriendje Thomas dreigt door te breken als kunstenaar en zij zelf niet veel verder komt dan serveren in een koffiebar. Het begint met liegen over een heldenrol die ze zogenaamd speelde toen een klant werd gebeten door een hond. Tijdens een diner ter ere van de opening van Thomas’ debuutexpositie fingeert Signe een notenallergie, inclusief aanval. Opnieuw even alle aandacht. Maar als die ook weer wegebt, grijpt ze naar effectievere middelen, nu met grote gevolgen voor haar gezondheid. Zo gaat het van kwaad tot erger. Sick of myself (Noorwegen, 2022) is dwaas en kolderiek, maar ook wrang en grimmig, omdat aandachttrekkerij een ziekte van deze tijd is en de film, hoe grotesk ook, de uitbeelding van een actueel maatschappelijk en sociaal probleem.
Geef een antwoord