Natuurlijk hoef je als filmmaker niet de hele plot aan je publiek uit te leggen. Er mogen best wat losse draden en open plekken overblijven, eventueel zelfs aan het eind. Maar als bijna elke scène een raadsel op zich is, zonder enig herleidbaar verband met de vorige scène of de volgende, dan wordt het ronduit irritant. Zo valt er aan The whistlers (Roemenië, 2020) werkelijk geen touw vast te knopen. Uit de informatie vooraf haal je dat het gaat over een Roemeense politieagent die tevens voor de maffia werkt. Om een corrupte zakenman uit de gevangenis te bevrijden, is het nodig dat hij naar het Canarische eiland La Gomera gaat, teneinde daar een soort lokale fluittaal te leren – harstikke handig als je een corrupte zakenman uit de gevangenis moet bevrijden. Gaandeweg duiken er allerlei andere types op, van wie [Lees meer…]
Het lekkerste van alle ijzen
Vier jaar geleden verscheen Karel van het Reve voor beginners, een keuze uit zijn kortere stukken. Inmiddels zijn de lezers van toen groot geworden. Daarom is er nu Karel van het Reve voor gevorderden. Die kunnen ook wel wat langere stukken aan. Zoals Siberisch dagboek (1964), waarin Van het Reve verslag doet van een reis met de Transsiberië Express. Hij vertelt over zijn landgenoot Oom Fok, die hij in Moskou ontmoette en die vond dat het ijs dat je op straat kon kopen naar petroleum smaakte, terwijl dat volgens Van het Reve, die het Russische ijs ‘het lekkerste van alle ijzen’ vond, nou juist het enige naar petroleum smakende ijsje in heel Moskou moet zijn geweest.
In Der Zauberberg (1971) hangt Van het Reve, zoals wel vaker, bewust [Lees meer…]
Virtuoos
Vinger opsteken wie ooit gehoord heeft van Antonio Mancini, Giacomo Balla, Giovanni Segantini, Silvestro Lega, Emilio Longoni, Filippo Palizzi of Giovanni Fattori. Het zijn Italiaanse schilders uit de periode van 1860-1910. De eerste halve eeuw van het nieuwe, ééngeworden Italië dus. In het Drents Museum te Assen hangen ruim zeventig meesterwerken uit dit in de kunstgeschiedenis onderbelichte tijdperk. Ze weerspiegelen het optimistische elan van de jonge staat, met dynamische politieke taferelen, liefdevol weergegeven landschappen en realistische huiselijke scènes. Maar er is ook oog voor [Lees meer…]
Alles is seks
ODE AAN JOY
Gewijd aan jou zijn door mannen al veel
te veel bezweringen, incantaties, liederen,
bijvoorbeeld over je losse haren, door
de handen van de wind geknoopt, verstrengeld
en dan verward als het hart van je zanger.
Ik zou dus moeten kunnen zwijgen, alleen:
er is dat angstaanjagend vrouwelijke
van mij doen [Lees meer…]
Legendarische huizen
Eergisteren ging het over Fallingwater van de Amerikaanse architect Frank Lloyd Wright. Vandaag een fraaie animatievideo van de Italiaanse grafisch ontwerper Matteo Muci, die ons in twee minuten laat kennismaken met vijf hoogtepunten in de geschiedenis van de moderne architectuur: Villa Savoye van Le Corbusier, het Rietveld Schröder Huis van Gerrit Rietveld, Farnsworth House van Ludwig Mies van der Rohe, Glass House van Philip Johnson en – natuurlijk – Fallingwater van Frank Lloyd Wright. [Lees meer…]
Drie akkoorden en de harde waarheid
Rose-Lynn Harlan is wat ze in de countrymuziek een outlaw noemen. Een artiest die wel aansluit bij de Amerikaanse country & western-traditie, maar zich daar tegelijkertijd tegen verzet door een rauwere, minder gepolijste manier van zingen, optreden en leven. In Wild Rose (2019, GB) wil Rose-Lynn dan ook niet horen dat haar muziek country & western wordt genoemd. Het is country. Het motto van dat genre komt van de legendarische Pete Seeger en staat op Rose-Lynns arm getatoeëerd: three cords and the truth. De waarheid is dat Rose-Lynn een groot talent is en vast van plan om het in Nashville helemaal te gaan maken, maar de waarheid is ook dat ze net een jaar in de gevangenis heeft gezeten, twee kinderen heeft en – het meest beroerde – niet in Amerika woont, maar in Glasgow. Het is aandoenlijk en ontroerend om te zien hoe de onaangepaste Rose-Lynn worstelt [Lees meer…]
Natuurdagboek van Nescio 10 mei 1946
10 mei Vrijdag. Met de bus naar den Kerkweg (bij het kapelletje aan de weg naar Loenen). Gewandeld naar Vreeland en den stillen kant van de Vecht naar de Vink en Abcou. Met de bus van ruim 3 uur terug. De appelboomgaarden beginnen. Aan de Vecht mijn brood gegeten bij een holle wilg, even beneden den middelsten molen. In Abcou op een hek gewacht in de bocht en [Lees meer…]
Een museum waar je blij van wordt
Het Brücke Museum, idyllisch gelegen in een bosrijke entourage in het zuidwesten van Berlijn, bestaat vijftig jaar. Dat was voor de directie gelukkig geen reden de sobere kokosvloerbedekking eindelijk te vervangen of de u-vormige hoofdzaal eens anders in te richten. Misschien wel juist daarom is het er goed toeven. Iedereen is er ontspannen, er wordt niet moeilijk gedaan over een rugzakje of gesist als je te hard niest. Die Brücke was een groep kunstenaars uit het begin van de vorige eeuw, de periode vóór de Eerste Wereldoorlog [Lees meer…]
Hoe je elke dag een beetje slimmer kunt worden
Je kunt natuurlijk ernstige, loodzware cursussen op zaterdag volgen of het ene dikke studieboek na het andere verzwelgen, maar er zijn leukere en minder tijdrovende manieren om slimmer te worden, blijkt uit een onderzoek van vraag-en-antwoordsite Quora. Time maakte een ranglijst. Sommige adviezen zijn open deuren, maar dan nog. Om te beginnen: besteed je online-tijd kritischer. Laat je niet voortdurend afleiden door allerlei onbenulligheden. Dan: schrijf op wat je geleerd hebt. Vierhonderd woorden per dag maakt een wereld van verschil in je hoofd. Over woorden gesproken: haal het Scrabblebord weer eens voor de dag. Of het schaakspel. Of een pakje kaarten. Spellen houden je brein fris. Nog iets: [Lees meer…]