Na het bezoek aan een fabriek kreeg Kronkel een lift van een vrachtauto, die volgens zijn vriend ‘tóch naar de stad’ moest. “Even later klom ik in de cabine van een wegkasteel, dat hoog was opgeladen met ijzeren platen. De chauffeur drukte mijn hand of hij ‘m houden mocht. Hij was een nog net tot de menselijke soort toegelaten twijfelgeval van middelbare leeftijd, in het genot van een kloek geschapen, rijkelijk bestoppeld hoofd, waarop een trek van ontstelde verbazing zich metterwoon gevestigd had. ‘Nou, [Lees meer…]

Van alle vreselijke tijden in het verleden moeten de jaren vijftig toch wel het allerverschrikkelijkst geweest zijn. Niets mocht, alles moest. Wie buiten de lijntjes kleurde, werd sociaal gelyncht. Gemengde huwelijken waren des duivels. Dat gold hier in Nederland, als religieuze grenzen werden genegeerd. Het gold zeker ook in Amerika, als een blanke jongen en een zwart meisje het lef hadden van elkaar te houden en, erger nog, te trouwen. Loving is het waargebeurde verhaal van Richard Loving, eenvoudige, zwijgzame metselaar, en zijn zwarte vrouw Mildred, slimmer en assertiever. Omdat gemengde huwelijken in hun staat Virginia taboe zijn (‘sperwers en roodborstjes doen het toch ook niet met elkaar?’) trouwen ze in Washington D.C. In de veronderstelling dat er een verschil is tussen trouwen en getrouwd zijn, trekken ze zonder erg in bij Mildred’s ouders, in Virginia. ’s Nachts valt de politie binnen, en wordt het echtpaar als criminelen afgevoerd. Ze hoeven niet [Lees meer…]

Vooraf snap je niet waarom ze voor The Square (2017, Ruben Östlund) zo’n onappetijtelijke filmposter hebben gekozen. Een soort hulk op krukken, woest om zich heen kijkend, staand op een tafel tijdens een deftig diner. Achteraf begrijp je dat dit de sleutelscène is. Het vierkant waar alles om draait is de nieuwe kunstinstallatie van een hypermodern museum in Stockholm. Om de artistieke aanstellerij hieromtrent scherp in beeld te brengen, worden alle clichés uit de kast getrokken. Van een volstrekt ondoorgrondelijk statement op de website van het museum tot de obligate zaal vol kunstzinnige zandhoopjes, waarbij uiteraard de vraag opkomt wanneer iets kunst is. Het ‘vierkant’ is bedoeld als een vrijplaats waar veiligheid en vertrouwen heersen, en waar niemand wordt aangesproken op zijn mening. Dat er tóch grenzen aan die vrijheid zijn, blijkt uit de ophef die ontstaat [Lees meer…]

Cole Porter (1891-1964) is een van de beroemdste Amerikaanse liedjesschrijvers en componisten. Hij schreef niet alleen een paar succesvolle musicals (zoals Kiss Me Kate), maar ook een groot aantal populaire songs, die nog altijd gespeeld en gezongen worden. Porter was homoseksueel, wat in zijn tijd niet handig was. Om de schijn te vermijden, trouwde hij met een rijke, oudere, gescheiden vrouw. Dat werkte goed. Ze bleven tot aan de dood van zijn vrouw in 1954 [Lees meer…]

Als je in vroeger eeuwen niet van adel was, tot een welvarende kloosterorde hoorde of een rijke koopman genoemd kon worden, had je weinig kans ooit een blik te kunnen werpen op een kostbaar wandtapijt. Verfraaid met dure zijde en goudstiksel waren deze tapijten een belangrijke component van de praalzieke luister waarmee wereldlijke en geestelijke machthebbers hun indrukwekkende rijkdom probeerden uit te venten. Een van de beroemdste van deze pronkstukken is het Tapijt van Bayeux. Het gedenkt de overwinning van Willem de Veroveraar in 1066 in de Battle of Hastings, waarbij hij vanuit Normandië Engeland binnenviel en de Engelse koning Harold versloeg. Het zeventig meter lange [Lees meer…]