Op 25 oktober 2017 ging het op deze plek over de toen 87-jarige Sonny Rollins en het initiatief van een aantal fans en collegamuzikanten om de Williamsburg Bridge (over de East River, tussen Manhattan en Brooklyn) te heropen tot Sonny Rollins Bridge. “Het gemeentebestuur van New York buigt zich momenteel over een ontwerpresolutie die dit mogelijk moet maken. Hoezo dit allemaal? In 1959 bevond jazzsaxofonist Rollins zich – zoals wel vaker – in een creatieve impasse. Er zat in zijn ogen niets anders op dan oefenen, oefenen en nog eens oefenen, liefst vierentwintig uur per dag. Maar er was een probleem. Zijn zwangere buurvrouw kon niet tegen het eindeloze getoeter. En al helemaal niet ’s nachts. Rollins vond de oplossing [Lees meer…]
Berlijn als machine
In zijn mooie boek De Weimarrepubliek – 1918-1933, over de kwetsbaarheid van de democratie schrijft Patrick Dassen over het Berlijn van de ‘gouden’ tweede helft van de jaren twintig. Zo heeft hij het over de bloei van de Berlijnse cinema. In 1930 waren er zo’n vijfduizend bioscopen. En in 1924 werden er meer dan 40 miljoen bioscoopkaartjes verkocht. Dankzij [Lees meer…]
Ik ben ook God maar
De podcasts van de Vlaamse cultuurzender Klara kunnen niet genoeg bejubeld worden. Deze keer gaat het over Nescio. Programmamaker Pat Donnez praat met twee grote Nederlandse fans, de schrijvers Tommy Wieringa en de intussen overleden A.L. Snijders. Ze ontmoeten elkaar in het Oosterpark in Amsterdam, waar de Titaantjes avondenlang rondhingen, om te filosoferen over het leven, over de stakkerige lui en over wat ze allemaal teweeg gingen brengen, verdorie. Wieringa en Snijders blijken hele stukken Nescio van buiten te kennen, en ze leggen op een aanstekelijke manier uit wat er zo speciaal is [Lees meer…]
Twee keer slapen
Als we een middeleeuwer ‘een goede nachtrust’ zouden wensen, vroeg hij waarschijnlijk verbaasd: ‘één goede nachtrust?!’ Onderzoek, bijvoorbeeld van de Amerikaanse historicus Roger Ekirch, bracht aan het licht dat men in de middeleeuwen niet aan één stuk doorsliep, maar de nacht in tweeën knipte en na middernacht een paar uur op was. En dat gebeurde gek genoeg overal in de wereld: in Afrika, Azië, Australië, [Lees meer…]
Het heden van het verleden
De grootvader van de grootvader van de Amerikaanse schrijver Clint Smith was slaaf. Zó dichtbij is dat gruwelijke verleden nog. In How The Word Is Passed neemt Smith de lezer mee op een reis langs een aantal ‘historical landmarks’, locaties die dat stikdonkere verleden in herinnering proberen te brengen. Soms wordt een eerlijk verhaal verteld, soms niet. Zo is er het bezoek aan Monticello, het landgoed bij Charlottesville in Virginia van een van Amerika’s founding fathers, de derde president Thomas Jefferson. De meeste toeristen komen er om het mooie Victoriaanse huis van deze ‘vader des vaderlands’ te bewonderen, en zo indirect ook hemzelf. De andere waarheid is dat de opsteller van de Onafhankelijkheidsverklaring een slavenhouder was en geen kleintje ook. Dat laten de gidsen ter plekke doorgaans buiten beschouwing. Smith bezoekt [Lees meer…]
L
Marita Mathijsen heeft een mooi boek geschreven over de leescultuur van de negentiende eeuw. De schrijfster is emeritus hoogleraar Moderne Nederlandse Letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam. De negentiende eeuw valt daar dus onder ‘moderne letterkunde’, terwijl die periode nou niet bepaald bekend staat als vooruitstrevend of revolutionair (wat de literatuur betreft dan). Je denkt toch in de eerste plaats aan vroom domineesgewauwel, stichtelijke opvoedpoëzie en eindeloze historische romans – met als spectaculaire uitzonderingen Camera Obscura en Max Havelaar. Dit beeld wordt enigszins bevestigd door L, de lezer van de 19e eeuw, al merk je al gauw dat er nog wel méér positieve uitzonderingen waren. Wat het boek vooral de moeite waard maakt, is het perspectief [Lees meer…]
Leven & lijden van Godfried Bomans
De Vlaamse radiozender Klara komt met de ene prachtige podcast na de andere. Nu is het Godfried Bomans die in acht afleveringen van alle kanten wordt belicht. Uit de serie gesprekken met mensen die Bomans van nabij hebben meegemaakt, komt naar voren dat de populaire schrijver en tv-persoonlijkheid weliswaar genoot van zijn bekendheid en van de waardering die hem bij het grote publiek ten deel viel, maar aan de andere kant een onzekere, tragische figuur was, die zijn toevlucht zocht in kolder en practical jokes, teneinde te voorkomen dat hij zichzelf te veel bloot moest geven. Niet dat hij niet overtuigd was van de waarde van zijn [Lees meer…]
Don’t look
Er is nogal wat te doen om Don’t look up. De meeste kenners vinden de film niet geweldig, het publiek smult: inmiddels de op twee na meest bekeken film op Netflix. Daarom besloot de OCW-redactie om zelf maar eens te gaan kijken. En inderdaad: het viel niet mee. Het verhaal over twee astronomen die een komeet ter grootte van de Mount Evererst ontdekken en uitrekenen dat die over zes maanden in zal slaan, is volstrekt ongeloofwaardig. Satire is prima, maar niet als die volledig over de top is. Het ligt niet aan de bezetting. Don’t look up telt meer sterren dan er rondom de aanstormende komeet te zien zijn. Leonardo di Caprio en Jennifer Lawrence als de twee astronomen, Meryl Streep als president van de Verenigde Staten (slechts geïnteresseerd in polls en populariteitscijfers), Cate Blanchett als verdorven talkshow-host, Mark Ryland als mesjogge techgoeroe [Lees meer…]
Bekoring en bedrog
Vanavond om 20.30 uur op SBS9. ‘To beguile’ betekent bedriegen en verschalken, maar ook bekoren en verlokken. Al die betekenissen zijn in de film The Beguiled (Sophia Coppola, 2017) van toepassing, waarbij het ook nog maar de vraag is wie nu wie… Tijdens de Amerikaanse burgeroorlog wordt een Noordelijke korporaal, gespeeld door Colin Farrell, gewond aangetroffen in een bos, ergens in het Zuiden. De gelukkige vindster sleept hem naar het meisjesinternaat waar zij woont met vijf andere schone wezen, hun lerares (Kirsten Dunst) en de directrice (Nicole Kidman). De langzaam herstellende militair brengt iedereen het hoofd op hol, en vice versa. Er ontstaat een broeierige, dreigende sfeer, vol verleiding, achterdocht en jaloezie, nog versterkt door de beelden van de omgeving: het classicistische, hagelwitte gebouw (gigantische Korintische pilaren) staat midden in een ondoordringbaar woud [Lees meer…]
Iets te veel van het goede
Vanavond om 20.34 uur op NPO1. De Slag om de Schelde is een knappe productie. Om te beginnen wordt door middel van dynamische landkaarten goed uitgelegd wat het belang van de Schelde was voor de voortgang van de geallieerde herovering van Europa in 1944. Ook de cruciale krachtmeting om de Sloedam – de strekdam tussen Zuid- Beveland en Walcheren – wordt geografisch helder toegelicht. Maar wat vooral tot de verbeelding spreekt is hoe de gruwelen van de oorlogvoering in beeld worden gebracht, waarbij vooral het spectaculaire camerawerk van Lennert Hillige bewondering afdwingt. Belangrijkste doel van de film was volgens de makers (regisseur Matthijs van Heijningen jr en producent Alain de Levita) ‘bij jongeren van nu invoelbaar te maken hoe het was om in de Tweede Wereldoorlog te leven’. En te sterven, zou je eraan toe kunnen voegen, want er vallen uiteraard heel wat slachtoffers. Niet alleen door direct oorlogsgeweld, maar [Lees meer…]
- 1
- 2
- 3
- …
- 201
- Volgende »