Drie films waarover je van mening kunt verschillen met de filmredactie van de krant. The Promised Land wordt afgedaan als ‘best een boeiend historisch verhaal’ dat eigenlijk alleen maar de moeite waard is vanwege het ‘hoofd van Mikkelsen’, dat de rest van de film ‘tot bijzaak’ maakt. Wicked Little Letters wordt beticht van het hebben van een ‘kabbelig plot’, met een verhaal ‘dat nooit helemaal een lange speelfilm rechtvaardigt’. American Fiction wordt geroemd als een ‘intelligente sociale satire én een ontroerend, veelzijdig familiedrama’. In The Promised Land speelt Mads Mikkelsen inderdaad een
Een baan als voetveeg
Wat bedoelde de Argentijnse filmmaker Santiago Grasso negen jaar geleden precies met zijn prijswinnende animatie El Empleo (Het Werk)? Ging het over het ontmenselijkende karakter van veel banen in de moderne dienstverleningseconomie? Over de gevolgen van de grote crisis van 2008, die mensen dwong ver banen ver beneden hun niveau aan te nemen? Over de gevolgen van de grote crisis van 2008, die mensen dwong ver banen ver beneden hun niveau aan te nemen? Je zou er ook een commentaar in kunnen zien op de toenemende vervanging van levende, ademende arbeiders door robots. Als robots al [Lees meer…]
Dan vráág je er ook om
Met open bek, het speeksel druipt eruit, stormen de geile wolven achter je aan. ‘Wiens liefje ben jij?’ schmieren ze schor. ‘Jij bent aan de beurt. Trouwens, wiens liefje ben je eigenlijk?’ Ze grijpen je, verkrachten je en smijten je lichaam in een put. ‘Laten we wel wezen, als je als meisje alleen in een bus gaat zitten, dan vraag je er natuurlijk om. Dan kunnen wij er ook niks meer aan doen dat je door ons verkracht wordt.’ Freakwater is een alternatieve countryband die meer denkt in rafelige flarden dan in gestroomlijnde, kant-en-klare Nashville-kost. De gewaagd getoonzette duetten van Catherine Irwin en Janet Beveridge Bean zijn niet voor iedereen even makkelijk te verteren. Ook in de thematiek van hun teksten [Lees meer…]
Grote ontzetting
Er zijn weinig schrijvers bij wie fictie en realiteit zo nauw verweven zijn als bij Willem Elsschot. Omdat hij naar eigen zeggen totaal geen fantasie had, zat er niets anders op dan de stof voor zijn verhalen uit zijn dagelijkse omgeving te halen. Het meest onverhuld gebeurt dit in Tsjip/De leeuwentemmer uit 1934, waarin hij de verkering en het huwelijk van zijn dochter Adele met de Pool Bennek beschrijft, gevolgd door de geboorte van zijn kleinzoon Jan (‘Tsjip’ c.q. ‘De leeuwentemmer’), de scheiding van Adele en Bennek en de strijd tussen de ex-echtgenoten om hun zoontje. In Elsschot, leven en werken van Alfons de Ridder van Vic van de Reijdt lezen we hoe dicht Elsschot bij de werkelijkheid van het gezin De Ridder blijft, tot aan de namen toe. Hij is zich bewust van het ongepaste van deze praktijk: ‘Het gaat immers niet aan, voor iemand die vrouw [Lees meer…]
Gestorven, verminkt, de mond gesnoerd
Het duurde even voor de zondagse boekenmarkt aan de Ajuinlei te Gent op gang kwam. Gezien de verontrustende donkergrijze decorstukken hoog boven de eeuwenoude trapgevels hielden de verkopers hun handel nog even onder zeil. Toen de zon dan toch het pleit had beslecht, lag daar Het zoutvat van Boontje Boon, een verzameling teksten die Louis Paul Boon sinds 1946 ten beste gaf op de Vlaamse radio en later tv. Deze uitgave ontbrak nog in de collectie! Kwam het bovendien goed uit dat de betreffende handelaar niet voor eigen gewin ging, maar [Lees meer…]
Eén plus één is twee plus
Popgrass, bluefolk, folkcountry, hoe je het ook noemt, Sally Buice en Molly Rochelson, samen The Montvales uit Knoxville, Tennessee, maken machtig mooie muziek. Born Strangers is hun tweede album, na Heartbreak Summer Camp uit 2019 (óók zeer de moeite waard overigens). The Montvales bewijzen dat één plus één soms veel meer is dan twee, namelijk als twee stemmen zodanig in elkaar verstrengeld en verweven raken dat er een nieuwe dimensie ontstaat van magische harmonie. Nu eens gaan ze in elkaar op, dan weer in verschillende toonsoorten tegen elkaar in. In principe alleen begeleid door gitaar en banjo, af en toe aangevuld met percussie, pedalsteel en elektrische gitaar. De [Lees meer…]
Brug naar de wereld van de geest
In het begin van de vorige eeuw waren er in Europa allerlei kunstenaars die het gingen zoeken in het uitdrukken van het innerlijke in plaats van het uitbeelden van indrukken van buiten. In Duitsland waren er minstens twee vooraanstaande groepen: in Dresden had je Der Brücke, met als bekende namen Ernst Ludwig Kirchner en Karl Schmidt-Rottluff, en in München Der Blaue Reiter, onder leiding van Wassily Kandinsky en Franz Marc. Ze werkten [Lees meer…]
Doodssteek van de passer
Dit plein doet rotonde en om de fontein heen
drie steppende kleuters vijf lullende opa’s parade
van oudere pauwen met buggy’s en wijn.
Wij lopen de berg om om omloop van bloed en vertering.
In gaard van dag plukkende dichter aaneen reien
faun gratie nimf want kring om de maan in september.
Waar vind ik hier de doodssteek [Lees meer…]
De geschiedenis van New York in 3D
Tweehonderdvijftig jaar na hun stichting worden de Verenigde Staten nog altijd gezien en soms bespot als een land dat net komt kijken. Kijken we naar de steden, dan is New York de enige met een geschiedenis die vijfhonderd jaar teruggaat. De historie van New York begint in 1524, het jaar waarin Giovanni da Verrazzano zijn Franse schip laat aanmeren in wat nu de haven van New York is. Een woud van wolkenkrabbers [Lees meer…]
De Emma Stone Show
Over het verhaal en de betekenis van de film Poor Things (feministische remake van Dr. Frankenstein, hilarische omverwerping van het patriarchaat, et cetera) zijn, bijvoorbeeld in de Volkskrant en de Filmkrant, al zeer scherpzinnige en verhelderende dingen gezegd. Daarom hier alleen een lofzang op de fantastische vormgeving en de indrukwekkende acteerprestatie van Emma Stone.
Inhoudelijk voegen die betoverende decors, een beetje in de stijl van Gaudí en Hundertwasser, niet veel toe. Maar als je tóch een film maakt, zal regisseur Yorgos Lanthimos gedacht hebben, waarom dan niet meteen één die er prachtig uitziet? En zo vergaapt de kijker zich aan grillige, Victoriaanse architectuur in alle denkbare vormen en kleuren, aan een uitzinnig cruiseschip dat wel van marsepein gemaakt lijkt te zijn en aan stadsgezichten die doen denken aan die fraaie, ingekleurde [Lees meer…]
- 1
- 2
- 3
- …
- 220
- Volgende »