Een dansfilm!? Ja, en wat voor een! Encore (Fr, 2022) is het pakkende verhaal van de 26-jarige balletdanseres Élise, die tijdens een voorstelling haar enkel zo ernstig blesseert, dat het ernaar uitziet dat ze haar carrière verder wel op haar buik kan schrijven. De revalidatie verloopt moeizaam. Vrienden helpen haar de tijd door. Toevallig komt ze daarbij in aanraking met de choreograaf Hofesh Shechter en zijn gezelschap. Ook dans, maar dan modern. Élise leeft op en bijt zich door de pijn heen naar een vaste plek in het team van Shechter. Eindelijk weet ze ook haar stuurse vader ervan te overtuigen dat kunst en cultuur misschien wel meer waard zijn dan de rechtenstudie die hij voor haar in gedachten had. Encore is een heerlijk kijkspel – een hommage aan een positieve kijk op het leven, waarin het niet past om bij de [Lees meer…]
Geniale neuroot
Vanavond om 23.35 uur op Net5. Reynolds Woodcock (what’s in a name?) is een vooraanstaande couturier in het Londen van de jaren vijftig. Samen met zijn zus Cyril kleedt hij de high society. Hij is de meest begeerde vrijgezel van zijn tijd, maar het zijn toch vooral Cyril en zijn overleden moeder die in zijn leven de dienst uitmaken. Woodcock is een en al gedistingeerdheid en zelfbeheersing. Tót een vlammende romance met het verlegen serveerstertje Alma zijn leven overhoop gooit en zijn complexe persoonlijkheid genadeloos wordt afgepeld. De grote Woodcock is eigenlijk een geniale, maar angstige neuroot, doodsbang dat hij faalt en de geest van zijn moeder (die als een fantoom in zijn ziekelijk brein opduikt om hem in de gaten te houden) teleurstelt. Intussen blijkt Alma lang niet zo onschuldig te zijn als ze eruit ziet. Met alle macht probeert ze Woodcock aan zijn zus, zijn [Lees meer…]
Van Galway naar Graceland
Ze kleedde zich aan in het donker en ze fluisterde ‘Amen’. Ze zag er leuk uit in het roze, een jonge meid leek ze wel weer. Twintig jaar getrouwd en geen moment van twijfel. Ze glipte de deur uit, de nacht in. Zilveren vleugels droegen haar over de zee, van de westkust van Ierland naar West-Tennessee. [Lees meer…]
Omdoezeld
Stijn Streuvels – Modest Huys (1915)
Kind van de jaren zeventig
Ging De wintertuin nog over de schoonouders van Jan Konst (1963), in Na de revolutie – kind van de jaren zeventig duikt hij in de geschiedenis van zijn eigen familie. Konst maakt deel uit van wat wel de Verloren Generatie wordt genoemd. Deze groep kwam te laat voor de revolutionaire jaren zestig, had weinig te klagen in de voorspoedige jaren zeventig, maar werd na 1980 geconfronteerd met massawerkloosheid en de eerste economische recessie sinds de oorlog. Konst groeit op in een redelijk welvarend, traditioneel rooms-katholiek gezin in Baarn. In het verzuilde Nederland van de jaren zestig en zeventig was dat geloof voor het gezin Konst een vaste waarde en een betrouwbaar moreel kompas. Maar ook hier ontstond irritatie over de starheid van het roomse bestuur in Nederland. Langzaam [Lees meer…]
Moderne mythe
Vanavond om 20.00 uur op Veronica. ‘Revenant’ betekent volgens het woordenboek ‘(als) uit de dood teruggekeerde; geest, spook’. De pelsjager Hugh Glass (geweldig gespeeld door Leonardo diCaprio) wordt door zijn collega’s ‘voor dood’ achtergelaten, nadat hij in een gevecht met een beer vreselijk toegetakeld is. Een normaal mens zou deze situatie nooit overleven, maar Glass is geen normaal mens. Hij is een soort Griekse held, die – misschien op voorspraak van een of andere, hem gunstig gezinde godheid – onsterfelijk lijkt te zijn. Een snerpend salvo van roodhuidenpijlen kan hem niet deren. Hij houdt stand in een woest kolkende, ijskoude rivier. Zelfs tegen die beer van voorwereldlijk formaat, met klauwen als keukenmessen, is hij opgewassen – maar vraag niet hoe hij uit de strijd komt. Als een spookverschijning strompelt DiCaprio, meer dood dan levend, door de sneeuw, voortgedreven door wraakzucht. The Revenant heeft niets met de realiteit te maken, ook [Lees meer…]
De stralende middeleeuwen
Het begint in het jaar 430 na Christus in Ravenna, waar Galla Placidia, zus van de Romeinse keizer, een kapel laat bouwen met een mozaïek waarvan het goud, gekleurd glas en diep blauw lapis lazuli alles en iedereen overstraalt, alsof je zo de hemel inkijkt. Bijna duizend jaar later is het de uit Florence gevluchte dichter Dante die in dezelfde kapel de inspiratie vindt voor het derde, paradijselijke deel van zijn Goddelijke Komedie. De Amerikaanse historici Matthew Gabriele en David M. Perry maken in hun The Bright Ages – A new history of Medieval Europe korte metten met de gangbare opvatting dat de tijd tussen het eind van het Romeinse rijk en het begin van de Renaissance een periode was van geestelijke armoede, naargeestige duisternis, permanent bloedvergieten en grimmige pandemieën die de helft van de bevolking wegvaagden. Natuurlijk, er [Lees meer…]
Niks bijzonders
Beroerder dan John kun je het haast niet hebben: hij moet zijn vierjarig zoontje Michael alleen opvoeden (moeder na een half jaar met heimwee terug naar Rusland), maar is terminaal ziek. Toch zijn ze gelukkig samen, op hun manier. Intussen doet John alles om voor Michael een goed adoptiefgezin te vinden, voor straks… Die zoektocht is de rode draad in de film Nowhere special (GB, 2020, maar nu pas uit). Moet hij gaan voor het echtpaar met dat prachtige huis en beiden een goedbetaalde baan? Of dat gezin waar ze adoptiekinderen gewend zijn? Die alleenstaande vrouw misschien, die natuurlijk wel begrijpt dat ze haar niet kiezen – ze zou het zelf ook wel weten. De tijd dringt, je ziet John fysiek wegkwijnen. Maar hij wil alleen maar het allerbeste voor zijn Michael, al snapt hij ook wel dat het allerbeste niet bestaat en [Lees meer…]
Zoo fout
Dr. Lutz Heck (1892-1983) nam in 1932 de leiding van de Zoologischer Garten in Berlijn over van zijn legendarische vader Ludwig. Onder diens 44-jarige bewind was de Berliner Zoo uitgegroeid tot een van de soortenrijkste dierentuinen ter wereld. Zijn zoon Lutz verving overal de tralies en hekwerken door natuurlijke barrières, volgens de toen geldende modernste opvattingen. Onder zijn leiding werden bovendien de nu nog bestaande apentuin, leeuwensteppe en de verblijven voor de wolven en beren gebouwd. Dat in de jaren dertig de raad van toezicht werd gezuiverd van Joden en vanaf 1939 Joden niet meer naar binnen mochten, was voor Heck geen reden ontslag te nemen als directeur. Sterker nog, in 1933 had hij zich aangemeld als lid van de SS [Lees meer…]
BOEM PAUKESLAG
Paul van Ostaijen (1896-1928): zonder twijfel een van de meest interessante dichters uit ons taalgebied. Hij was voortdurend op zoek naar nieuwe vormen om uitdrukking te geven aan zijn onuitputtelijke zeggingskracht. Zijn werk varieert van wilde, imposante typografische experimenten als Bezette Stad en De feesten van angst en pijn tot een ontroerend, ingetogen pareltje als Melopee: ‘Onder de maan schuift de lange rivier/Over de lange rivier schuift moede de maan/Onder de maan op de lange rivier schuift de kano naar zee’. De Vlaams cultuurzender Klara en Vlaams-Nederlands Huis De Buren hebben samen een zeer mooie podcast gemaakt over het leven [Lees meer…]
- 1
- 2
- 3
- …
- 206
- Volgende »