“I don’t believe in borders, I don’t like flags, I have no boundaries. My only homeland: friendship, love and justice for all.” Een citaat van de in juli overleden kunstenares Myra Landau. Geboren (1926) in Roemenië, actief geweest in Brazilië, Mexico, Verenigde Staten, Chili, Cuba, Italië, Israël en uiteindelijk in Nederland. Het is juist en terecht dat het herfstnummer van Roar Magazine via dit citaat aan haar is opgedragen. Dat nummer heeft als thema namelijk: Beyond the Border. ROAR (Reflections On A Revolution) is een links journalistiek collectief dat zich inzet in de wereldwijde strijd voor ‘echte democratie’. Naast een online magazine met essays, films en blogs geeft ROAR vier keer per jaar een papieren tijdschrift uit, met bijdragen van journalisten en wetenschappers uit alle delen van de wereld. In hun voorwoord laten de redacteuren Jerome Roos en Joris Leverink hun licht schijnen over het thema van deze editie: “Tegen de overweldigende hypermobiliteit [Lees meer…]
Gek of ziek
In haar Van der Leeuw-lezing, gisteren in Groningen, sprak schrijfster Hilary Mantel onder meer over het gevaar van herinnering: “Vroeger dacht men dat het navertellen van een gebeurtenis therapeutische waarde had en dat overlevenden van een ramp het verhaal steeds opnieuw moesten vertellen totdat het op de een of andere manier uit hun systeem was. Tegenwoordig beseffen we dat iemand die in shock is en de belevenis opnieuw oproept zich meer kan herinneren dan de bedoeling was en dat die ervaring overweldigend kan zijn. Herinneringen aan vernedering en angst liggen fysiek opgeslagen en zelfs de meest geharde, fantasieloze persoon kan een volledige lichamelijke herbeleving krijgen wanneer een noodsituatie die eerdere gebeurtenissen weer oproept. De herinnering kan een luxe zijn die het lichaam zich niet kan veroorloven. We worden er gek of [Lees meer…]
Een onvergetelijke dag in Harlem
Zestig jaar geleden kwam een enorme groep jazzgrootheden bij elkaar. Niet om te jammen, maar voor de camera van Art Kane. De foto die hij om 10 uur ‘s ochtends op 12 augustus 1958 maakte van 57 jazzmuzikanten voor een bakstenen gebouw in 17 East 126 Street in New York, werd bekend onder de naam A Great Day In Harlem. We zien coryfeeën als Thelonious Monk, Charles Mingus, Count Basie, Sonny Rollins, Lester Young, Art Blakey, Horace Silver, Dizzy Gillespie, Coleman Hawkins en [Lees meer…]
Hoeren en klaplopers
Caravaggio, eindbaas van de Italiaanse barokschilderkunst, shockeerde de kunstzinnige elite van zijn tijd door hoeren en klaplopers in te huren als modellen voor zijn vaak Bijbelse taferelen. Tien jaar geleden lieten acht leden van het Italiaanse toneelgezelschap Malatheatre aan de hand van 23 tableaux vivants zien wat voor een idiote, onmogelijke poses Caravaggio zijn modellen liet aannemen. Het ging het gezelschap niet zo zeer om een 3D-reproductie van de schilderijen, maar meer om het weergeven van de scènes zoals Caravaggio die vanachter zijn schildersezel in zijn atelier moet [Lees meer…]
*****+
‘Vijf+’ sterren krijgt de Bruegel-tentoonstelling in Wenen van NRC Handelsblad. ‘Bruegels tovenarij is in Wenen subliem te zien.’ Daar is geen woord aan gelogen. Het Weense Kunsthistorisches Museum vertoont in een magistrale overzichtstentoonstelling maar liefst dertig van de (wereldwijd) veertig bestaande schilderijen van Pieter Bruegel de Oudere (1525/30 – 1569). Het feest begint al in het voorportaal, terwijl je zit te wachten op je tijdslot. Je ziet videoprojecties van immens opgeblazen details, onder meer van De Boerenbruiloft en De Terugkeer van de Kudde. Er is geen schilder die zo overtuigend zowel het detail als het totaalbeeld meester was. Een mooi voorbeeld beschrijft Lucette ter Borgh in haar recensie in de NRC. Het gaat over Dulle Griet. “Ze is [Lees meer…]
Uitverkoren
De mensheid bestaat zo’n 125.000 jaar. In die tijd schijnen er rond de 107 miljard mensen op aarde geleefd te hebben. Die zullen allemaal naar de maan gestaard hebben. Met verwondering, nieuwsgierigheid, ontzag of verlangen. Hoe uitverkoren zijn wij dat, van al die miljarden aardbewoners, onze generatie nu net heeft meegemaakt dat er mensen op die maan geland zijn? Wat voor een onvoorstelbare prestatie dat was wordt nog eens duidelijk door de film First Man (2018, VS, Damien Chazelle). Neil Armstrong en zijn mannen bereisden het universum in vehikels die van roestige klemmen, lostrillende schroeven en rammelende bodemplaten aan elkaar leken te hangen. De expeditie werd aangestuurd met behulp van computers die vele malen minder rekenkracht hadden dan de eerste beste iPhone 2. Onder druk van de competitie met de Russen werden testen overgeslagen [Lees meer…]
Niet kijken, Trump!
De gestoorde bruut in het Witte Huis kan beter niet naar Girl (België, 2018, Lucas Dhont) gaan kijken, want stel je voor dat hij zijn mening over transgenders zou moeten bijstellen. Hij zou vechtersbazen als Lara namelijk heel goed in zijn leger kunnen gebruiken. Lara is vijftien en talentvol ballerina. Maar ze is geboren als jongen en zit midden in het complexe, slopende proces van geslachtsverandering. Op de balletacademie kunnen ze daar geen rekening mee houden. Ze moet net zo lichtvoetig op de spitzen dansen als de andere meisjes, die al vanaf het prilste begin niet anders gewend zijn. Lara’s voeten zijn na de balletles een bloedbad. Ze treft het met haar vader en broertje, die haar in alles steunen. Maar wat duurt het tergend lang voordat in de spiegel de eerste tekenen van vrouwelijkheid zich aandienen. Lara (een verbluffend knappe debuutrol [Lees meer…]
Koud vuur
De film Burning van de Koreaanse regisseur Lee Chang-dong is internationaal overladen met sterren en onderscheidingen. Ook de Nederlandse filmjournalisten komen adem tekort om de film de hemel in te prijzen. Filmkrant: “Het dromerige mysterie Burning is een ongekend rijk werk.” Volkskrant: “Het virtuoze en spannende Burning.” Eye Film: “Meesterlijk opgebouwde film.” Trouw: “Een film die onder je huid kruipt, en daar blijft branden.” NRC: “Een ingenieuze thriller af die nog lang blijft zinderen.” Men ziet er een metafoor in voor de Koreaanse klassenstrijd tussen arm en rijk. Voor de spanning tussen noord en zuid. Voor de zoektocht naar de betekenis van het leven. En zie eens hoe ‘elegant’ deze ‘ambivalente thriller’ ‘smeult’.
Hoe zit dat nou toch? Zien al die kenners dingen die [Lees meer…]
Niet de ideale schoondochter
“I’m a vegan, bisexual, atheist, civil rights activist female in a country band in the South.” Sarah Shook is niet de ideale schoondochter. Althans, ze wenst niet die indruk te wekken. Lekker rauw en ruig is haar muziek. Ze zingt tegen het valse aan, maar dat kan haar niks verdommen. Ze is niet het standaard, gladgestreken Nashville-sterretje. Haar liedjes gaan voornamelijk over vastgelopen relaties, verkeerde beslissingen en andere uitstekende redenen om het op een zuipen te zetten. Vorig jaar kwam haar fantastische eerste album uit: Sidelong. Dit jaar kwam de [Lees meer…]
Dóórlezen
Ibn Ammar, Ibn Gabirol, Ibn Hazm, Ibn Rasiq, Ibn Shalib, Ibn Sumadih, Ibn Zaydun, Ibrahim ibn Badul… Het is verstandig de meer dan zeshonderd pagina’s tellende historische roman Reconquista van Miguel Bulnes te bewaren tot vakantie of pensioen, want je moet wel even dóórlezen, anders raak je de draad kwijt. Tegen de achtergrond van de heen en weer golvende machtsstrijd tussen islam en christendom in het Spanje van de elfde eeuw, met een duizelingwekkende hoeveelheid feiten, namen, veldslagen, belegeringen, verliezers en winnaars, vertelt de Spaans-Nederlandse schrijver (in het dagelijks leven microbioloog in het UMC te Utrecht) Bulnes een prachtig verhaal over de levens van twee vrienden die aan verschillende kanten van het front komen te staan en van twee jonge vrouwen [Lees meer…]
- 1
- 2
- 3
- …
- 160
- Volgende pagina »