Weer eens wat anders: Stary Olsa is een Wit-Russische folkband die regelmatig, gehuld in een passende outfit, moderne rocksongs ten beste geeft op authentieke middeleeuwse instrumenten. Deep Purple’s Child In Time; Californication van de Red Hot Chili Peppers; een zeer aangrijpende cover van Metallica’s One en een aanstekelijke medley van Obladi Oblada en Yellow Submarine van The Beatles. (Bron: Open Culture.) Luister maar eens: [Lees meer…]
De natte droom van de Arno
De natuur was nog niet opgenomen in het gesticht, maar had toch al wel de nodige zenuwinzinkingen gehad, als voortekenen van wat er nog komen zou.
Op 4 november 1966 kwam de droom van de rivier de Arno om eens lekker buiten de oevers te treden uit. 
Het werd de grootste overstroming van Florence [Lees meer…]
Zelf honderd worden
Wat is het geheim van die mensen die op een gezonde manier honderd of ouder worden? Onderzoekers in Engeland en Japan hebben uitgezocht dat het komt doordat ze minder aanleg hebben voor het oplopen van chronische ontstekingen. Het onderdrukken van ontstekingen zou wel eens de sleutel kunnen zijn tot een langer, gezonder leven. Volgens geriatrisch specialist dr. Cheri Gostic spelen chronische ontstekingen een belangrijke rol bij het ontstaan van hart- en vaatziekten. “Mensen sterven niet aan ouderdom, maar aan ziektes. Als we de kans daarop kunnen verkleinen door ontstekingen tegen te gaan, zouden mensen langer en gezonder kunnen leven.” De aanleg
Ode aan het tankstation
Bijna de helft van de benzinepompen in Nederland is inmiddels een onbemande doe-het-zelfpomp, lezen we in de krant. Nog een paar jaar, en er is geen bemand tankstation meer over. En nog weer een tijdje later zijn er helemaal geen pompen meer, als het zo doorgaat met de opkomst van de elektrische auto, en wat er daarna allemaal nog komt. Met dat alles dreigt een stuk cultureel erfgoed van de eerste orde uit het straatbeeld te verdwijnen. De vale lichtbakken van [Lees meer…]
En dat veel mensen dood moesten
De harde, rauwe poëzie van Charles Bukowski (1920-1994) is een afspiegeling van zijn woeste leven, dat zich afspeelde te midden van gokkers, hoeren, alcoholisten en criminelen. Een echte cultfiguur, die in zijn gedichten de verdorvenheid van het leven in de grote stad en de aftakeling van de Amerikaanse samenleving aan de kaak stelde. Zijn poëzie heeft veel andere kunstenaars geïnspireerd tot visuele interpretaties, opmerkelijk vaak in de vorm van animaties. Een schitterend voorbeeld is [Lees meer…]
“Hier verstummte im Vorbeigehen jedes Gespräch“
Veertig jaar lang hield de Oost-Duitse Staatssicherheitsdienst vanuit het gebouw de ‘Runde Ecke’ de bewoners van Leipzig in een ijzeren greep. Hier verstomde in het voorbijgaan elk gesprek, meldt de website van het Stasi-museum dat hier nu gevestigd is. Bezoekers krijgen een indruk van de werksfeer die er tot 1989 heerste. Linoleumvloeren, geelbruine tapijten, roosters voor ramen en deuren, kabelgoten en ouderwetse radiatoren. Een van de maatregelen van de socialistische heilstaat om de burgers eronder te houden, was het zogenaamde ‘zersetzen’. Dit hield in dat de Stasi iemand die verdacht werd van staatsvijandige ideeën of acties zodanig het leven zuur maakte, dat diegene uiteindelijk geen andere oplossing zag dan zich aan te [Lees meer…]
Avondlijk geruis
Elke vrijdagnamiddag is er Motette in der Thomaskirche. Het is de kerk in Leipzig waar Johann Sebastian Bach van 1727 tot zijn dood in 1750 kapelmeester was. Onder zijn taken viel het wekelijks aanleveren van een cantate en het aansturen van het jongenskoor. Dat Thomanerchor bestaat nog steeds en is wereldberoemd. Deze middag staan werken van onder anderen Henry Purcell, Felix Mendelssohn Bartholdy (die ook tot de muzikale canon van Leipzig hoort) en uiteraard Bach zelf op het programma. Een uur van tevoren staat er al een lange rij op het kerkplein. Het publiek is ‘gemêleerd’. Een keurig Luthers ‘dritte Weg’ vrouwtje dat in 1989 waarschijnlijk nog waxinelichtjes heeft gebrand voor de Nicolaïkirche. Een gewaagd punkmeisje vol ingewikkelde tatoeages. Gebruinde vakantiegangers in korte broek.
Men zit nog maar net [Lees meer…]
De dood als overwinnaar
Het gigantische Völkerschlachtdenkmal in Leipzig overschaduwt de hele omgeving, maar de afslag naar de parkeerplaats staat niet aangegeven. ‘Nee, dit hier is de ingang van het Südfriedhof. Jullie zijn te ver. Nederlanders? Hier ligt nog een landgenoot van jullie. Marinus van der Lubbe.’ Die is voor een volgende keer. Nu eerst terug, en dan links. Dit toen nog landelijke gebied ten zuidoosten van Leipzig was op 18 oktober 1813 het toneel van de op dat moment grootste en bloedigste veldslag in de geschiedenis van de mensheid. Aan de ene kant de Grande Armée van Napoleon, aan de andere kant de legers van Pruisen, Rusland, Oostenrijk en Zweden. In totaal een half miljoen manschappen. Toen Napoleon de aftocht blies (het begin van zijn einde, Waterloo betekende hierna niet meer dan een geallieerd puntje op de i), was een op de vijf soldaten gesneuveld. De schattingen lopen uiteen [Lees meer…]
Het nieuwe leven van Dong-Hyun
‘Riceboy’ staat gelijk aan ons ‘spleetoog’ of ‘poepchinees’. In het Canada (en niet alleen daar, maar overal) van de jaren negentig weten de klasgenoten van de 6-jarige Dong-Hyun wel raad met dat nieuwe Koreaanse immigrantje. Zijn buitenmodel bril helpt hem ook niet echt. Maar zijn alleenstaande moeder So-Young leert hem dat hij zich niet moet laten pesten en dat hij van zich af moet slaan. Dat leidt prompt tot een schorsing van een week. So-Young is met haar kind naar Canada geëmigreerd nadat haar geestelijk labiele man zelfmoord pleegde. Ze worstelen zich samen door alle uitdagingen heen, al hebben ze ook het nodige met elkáár te stellen. Zo weigert moeder haar zoontje, ondanks zijn voortdurend aandringen, ook maar iets te vertellen over zijn vader. Als puber begint Dong-Hyun [Lees meer…]
The Weight wereldwijd
Eergisteren overleed Robbie Robertson, het op-een (Garth Hudson)-na laatst overgebleven lid van The Band. Hij was 80 en al lang ziek. Als eerbetoon plaatste Open Culture een prachtige, wereldomspannende video van The Weight, het liedje dat Robertson schreef voor het legendarische album Music from Big Pink uit 1968. Aan de tekst is geen touw vast te knopen. Zelfs Robertson zelf had moeite om uit te leggen waar het over ging. Open Culture [Lees meer…]