“Voor Henri Cartier-Bresson was de Leitz Camera een verlengstuk van zijn oog; miljoenen andere fotografen waren al even enthousiast en hebben het robuuste 35mm-toestel verheven tot een van de monumenten van de fotografie waarvoor ook in het digitale tijdperk plaats is,” schreef Pieter Steinz in Made in Europe over de Leica I. De ontwerper, Oskar Barnack, was werkzaam bij Ernst Leitz Optische Werke in Wetzler. Wat hij voor ogen had, was een compacte camera voor landschapsfotografie, vervolgt Steinz. “Zijn ontwerp werd opgehouden door de Eerste Wereldoorlog en uiteindelijk als Leica I op de markt gebracht in 1925.” Er volgenden [Lees meer…]
Sterven voor de waarheid
In 2022 is het aantal journalisten die hun werk moesten bekopen met hun leven vergeleken met het jaar daarvoor met vijftig procent gestegen. Gemiddeld stierf elke vier dagen een journalist. De helft niet eens tijdens het werk. Bij de presentatie van de World Press Photo (te zien tot en met 30 juli in de Nieuwe Kerk in Amsterdam) wordt indringend de aandacht
Over geestelijken, indianen en een klokkenluidster
In Cairo Conspiracy (2022) is Adam een visserszoon uit een klein dorp, die tot zijn verbazing en verrassing aan de fameuze theologische universiteit van Cairo mag gaan studeren. Meteen na zijn aankomst overlijdt de bestuurder van de universiteit, tevens de hoogste [Lees meer…]
Abnormaal
Vanavond om 00.01 uur op NPO 2. Opnieuw laat op de avond, maar beter laat dan nooit: Hors Normes (Fr, 2019), de nieuwe productie van de makers van Intouchables. Hors Normes wordt wel een ‘feelgood-movie’ genoemd, maar dat is te kort door de bocht. Het is vooral een felle aanklacht tegen een staat die zich geen raad weet met extreem autistische jongeren, maar die het leven zuur maakt van officieuze instellingen die er wél raad mee weten. Zoals die van Bruno Cassel. Al twintig jaar vangt hij op zijn eigen manier autistische kinderen op die nergens anders terecht kunnen. Zijn vriend Malik Kateb helpt door probleemjongeren van straat te plukken en op te leiden tot persoonlijke begeleiders van de autisten. Bruno en Malik werken buiten de wet en liggen onder vuur van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd. Intussen [Lees meer…]
Nog eens twee keer slapen
De Engelse schrijver Robert Harris komt met het ene historische meesterwerk na het andere. Uit 2019 stamt The Second Sleep. We hadden het al eens over de middeleeuwse gewoonte om de slaap in tweeën te knippen en na een paar uur snurken midden in de nacht op te staan om allerlei andere dingen te doen: lezen, schrijven, bidden, inbreken, kinderen maken. The Second Sleep (in het Nederlands De tweede slaap) speelt in 1468. Een jonge pater is op weg naar afgelopen dorp in Engeland om de plaatselijke priester te begraven. Hij neemt tijdelijk zijn intrek in de pastorie en ontdekt op de werkkamer van de oude pastoor een verzameling zeer bijzondere vondsten. Zo is er een ‘plastic’ voorwerp met een glazen voorzijde en aan de achterkant een afbeelding van een appel met een hap eruit. De jonge pater [Lees meer…]
Holocaust 1.0
Nog altijd verrekt de Turkse regering te erkennen dat de vernieting van de Armeense bevolkingsgroep in de jaren 1915/1918 niets anders dan pure volkerenmoord was. De schattingen van het aantal slachtoffers lopen uiteen van 500 duizend tot 1,5 miljoen. In het streven van Ataturk en de zijnen naar een zuiver Turkse staat pasten buitenbeentjes als Grieken, Arameërs en Armeniërs niet. De fraaie animatiedocu Aurora’s Sunrise (Duitsland, Armenië, Litouwen, 2022) vertelt het schokkende relaas van de jonge Aurora Mardigianian, die als enige van haar familie de slachting weet te overleven. Na allerlei ingrijpende gebeurtenissen belandt ze uiteindelijk in de Verenigde Staten, waar haar levensverhaal verfilmd wordt. Er komt een grote hulpactie op gang voor Armeense weeskinderen. Maar zelfs [Lees meer…]
Het is te zeggen, niemand
“Plots begreep ik het. Zij bedoelden MIJ. Zij bedoelden de man die steeds kwam bovendobberen, ook al ging alles om hem heen ten onder.” Zo eindigt Niets gaat ten onder, het twaalfde boek van Louis Paul Boon, uit 1956. Het gaat over een typisch Boon-karakter, Frans Ghoedels. Een echte underdog, die bij gebrek aan gewicht boven komt drijven, opgestuwd door de blinde ambitie van zijn sluwe vrouw Agnes, die hem op nietsontziende manier gebruikt om haar doelen te bereiken. Hij laat het gebeuren, sul die hij is, zolang hij zich maar stiekem kan verlustigen aan Eva, de uitdagende dochter van een van de bestuursleden van de technische school Constructa, waar Frans tegen wil en dank leraar is, en zelfs opklimt – of beter omhoog geduwd wordt – tot directeur. Constructa is een wespennest van haat, nijd, jaloezie, corruptie, laster, valsheid, roddel en machtsmisbruik. Maar Frans blijft [Lees meer…]
Aandacht te kort
Signe komt aandacht te kort. Zeker nu haar vriendje Thomas dreigt door te breken als kunstenaar en zij zelf niet veel verder komt dan serveren in een koffiebar. Het begint met liegen over een heldenrol die ze zogenaamd speelde toen een klant werd gebeten door een hond. Tijdens een diner ter ere van de opening van Thomas’ debuutexpositie fingeert Signe een notenallergie, inclusief aanval. Opnieuw even alle aandacht. Maar als die ook weer wegebt, grijpt ze naar effectievere middelen, nu met grote gevolgen voor haar gezondheid. Zo gaat het van kwaad tot erger. Sick of myself (Noorwegen, 2022) is dwaas en kolderiek, maar ook wrang en grimmig, omdat aandachttrekkerij een ziekte van deze tijd is en de [Lees meer…]
Vrije vogels in Rome
Schotsen Trommel, Poelenburgh, Boterkul en Almanack… Het waren bijnamen van een groep Nederlandse en Vlaamse kunstenaars die zich de Bentvueghels noemden. Deze vrije vogels trokken zo tussen 1620 en 1720 naar Rome om zich daar te laten inspireren door wat er nog te zien was van het antieke Rome en door het werk van de grote Italiaanse meesters uit de barok en het classicisme. Het was een bont gezelschap, dat zich niet alleen bezighield met schilderen, tekenen, etsen, schrijven en beeldhouwen , maar vooral ook met drinken, lol maken en tekeergaan.. De Bentvueghels troffen [Lees meer…]
Jonge aanklager brandt zijn vingers
In Burning Days (Turkije, 2023) begint de jonge jurist Emre als officier van justitie in een loeiheet, afgelegen stadje in Turkije. Daar blijkt nogal wat aan de hand te zijn. De eerste dag al maakt Emre een illegale, gewelddadige zwijnenjacht mee, waar hij tegen optreedt. En voortdurend ontstaan er in en rond het stadje diepe zinkgaten als gevolg van de onttrekking van grondwater, al denkt de locale heersende kliek onder leiding van de burgemeester uit politieke overwegingen heel anders over de oorzaken. De naïeve, principiële Emre verzet zich tegen de plaatselijke wetteloosheid, corruptie en vriendjespolitiek. Uiteraard jaagt hij hiermee iedereen tegen zich in het harnas. Slechts de knappe Murat, tegenstander van de burgemeester en hoofdredacteur van een oppositiekrantje, staat Emre bij, maar of die dan weer alleen maar zuivere motieven [Lees meer…]