De tourstart in Utrecht bracht een interessant massapsychologisch verschijnsel aan het licht. Enthousiasme, bewondering en aansporing worden niet meer gearticuleerd tot verstaanbare en onderscheiden uitingen als ‘Heya Keessie’, ‘Hup Joop’ en ‘Zet hem op Johan’. Wat je tegenwoordig hoort, is een langgerekte, amorfe oerkreet die ongeveer zo klinkt: [Lees meer…]
Google op papier
Het Mundaneum was, op zijn zachtst gezegd, een nogal ambitieus plan. De Belgische jurist Paul Otlet en Henri LaFontaine, de latere winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede, begonnen in 1910 met een project om de complete menselijke kennis bijeen te brengen op fiches. [Lees meer…]
No jokes
Geen grappen deze keer in de show van Jon Steward. Wat valt er te grappen over een terroristische aanslag in Charleston, met negen slachtoffers. ‘We hebben in twee verre landen oorlog gevoerd tegen de terroristen, duizenden soldaten zijn gesneuveld, voor onze veiligheid. En midden in ons eigen land schiet een terrorist negen zwarte mensen in een kerk dood. En toch doen we alsof racisme niet bestaat. In South-Carolina hebben straten de naam [Lees meer…]
Onbegrijpelijke reclame: Strato
Soms staat je verstand stil als je een tv-reclame ziet. Neem deze. We zijn op een kegelbaan. Dat zie je meteen, want er rolt een bal het beeld uit, die een aantal kegels omver gooit. Wie die strike gegooid heeft, weten we niet, want de twee kantoormannen die vervolgens in beeld verschijnen, maken niet de indruk iets met die bal te maken hebben. Nee, ze hebben heel andere zaken aan het hoofd. De een zegt, duidelijk nagesynchroniseerd: “Ik heb gehoord dat je een internetadres krijgt voor twaalf euro per jaar.” Het beeld zoomt uit, en daar hebben we de gelukkige kegelaar. Hij ziet er merkwaardig uit. Hij draagt een soort gebreid harnas waar in grote letters INTERNET op staat. Hij vangt het gesprek op en knalt er vol in: “Bij Strato al onder vijf euro. Inclusief mail.” Als hij uitgesproken is, kijkt hij triomfantelijk naar de camera. Zo, daar kunnen we het mee doen. Volgende scène. [Lees meer…]
Voorspelbaar
Gisteren stortte een Nederlandse gevechtshelikopter neer in Mali. De twee bemanningsleden kwamen om het leven. Over veertien dagen zou hun missie erop zitten. Minister-president Rutte hoorde het nieuws vlak voor het begin van het finale verkiezingsdebat. Zijn reactie was stuitend, onthutsend en beschamend in zijn gemakzuchtige voorspelbaarheid. “Uiteraard [Lees meer…]
Weet wat je leest
Dagobert Duck is zuinig. Je kunt ook zeggen dat hij gierig is. Het komt op hetzelfde neer: een pakhuis vol goudstukken. Maar oom Dagobert hoort waarschijnlijk liever het eerste. Het gaat hier over ‘connotaties’. Het verschil tussen een man en een kerel. Tussen trots en zelfingenomen. Tussen bijzonder en raar. Een connotatie is een (bedoelde of onbedoelde) bijbetekenis van een woord, uitdrukking of formulering. Je kunt ophef over onterechte declaraties van een partijgenoot ‘opgeblazen’ noemen, je kunt ook zeggen dat [Lees meer…]
A Giant Whát?!?
Jaren later reed Karst Tates zeven toeschouwers, zichzelf en zijn zwarte Suzuki Swift te pletter bij een mislukte aanslag op de koninklijke familie in Apeldoorn. Het type is nog steeds te koop, maar geen mens wil er meer in gezien worden. Jammer. Want zelden is een nieuw model grappiger in de markt gezet dan deze nieuwe compacte Japanner, in 1987. Zonder enige vorm van bescheidenheid werd hij de ‘Grote Suzuki’ genoemd. Niet dat hij echt zo reusachtig was, maar [Lees meer…]
Vermist in vertaling
Vertalen is een hachelijke onderneming. Wie een vertaling leest, zeker als het literatuur betreft, moet er genoegen mee nemen dat een groot deel van de oorspronkelijke zeggingskracht verloren gaat. Misschien komt er – afhankelijk van de ambitie en de kwaliteit van de vertaler – nieuwe zeggingskracht voor in de plaats. Maar heb niet de illusie dat je met een originele, precies zo door de schrijver bedoelde tekst te maken hebt. Neem alleen al [Lees meer…]
Nare gevolgen
Zoals het een veelschrijver betaamt, schrijft De Veelschrijver altijd, zelfs aan het sterfbed van zijn eigen moeder, want het ‘leven moest verdergaan’, zoals Grunberg vandaag uiteenzet in zijn Voetnoot op de voorpagina van de Volkskrant. “Staand naast haar langzaam kouder wordende lichaam begon ik in gedachten dit stukje te schrijven.” Klasse, Arnon, [Lees meer…]
Het anti-inbraakgordijn en andere onzin
Die jongens van ‘InShared’ doen wel heel nieuw, maar in wezen zijn ze precies hetzelfde als de Onderlinge ’s-Gravenhage van 1880. Gewoon een coöperatieve verzekeringsmaatschappij dus. En waarom een Engelse naam, als je een Nederlands bedrijf bent? En waarom die vreselijke Engelse slogan We – All – Benefit, als je alleen maar wilt zeggen dat ‘we allemaal profiteren’? InShared (waarom die modieuze hoofdletter S midden in de naam?) is opgericht door [Lees meer…]