In een klaslokaal verschijnt opeens een – laten we zeggen – corpulente jongeman, met een papier in de hand. Hij zegt ‘Hallo allemaal’, waarop de docent – ringetje in het oor, nonchalante trui, amicaal aan een tafel met wat leerlingen – verrast roept: ‘Hé Mark!’. De jongeman zegt tegen – kennelijk – zijn ex-docent: ‘Ken je me nog?’ Algemeen gelach. Dan: ‘Lieve Mark’. Toch best een rare manier [Lees meer…]
Laat Ons hun spraak verwarren
Genesis 11: “En de ganse aarde was van enerlei spraak en enerlei woorden. Maar het geschiedde, als zij tegen het oosten togen, dat zij een laagte vonden in het land Sinear; en zij woonden aldaar. En zij zeiden een ieder tot zijn naaste: Kom aan, laat ons tichelen strijken, en wel doorbranden! En de tichel was hun voor steen, en het lijm was hun voor leem. En zij zeiden: Kom aan, laat ons voor ons een stad bouwen, en een toren, welks opperste in den hemel zij, en laat ons een naam voor ons maken, opdat wij niet misschien over de ganse aarde verstrooid worden! [Lees meer…]
IKEA komt met geniale eigen tablet
IKEA dringt met groot geweld de laptop- en tabletmarkt binnen met een geheel eigen, volledig intuïtief georiënteerd device. De Zweedse meubelmultional wil niet spreken van een e-reader of een e-boek, maar van een boekboek. Het apparaat weegt minder dan 400 gram, is geheel snoer- en kabelloos en de batterij gaat een eeuwigheid mee. De schermgrootte kan in een handomdraai verdubbeld worden. De interface is gebaseerd op een uiterst gevoelige aanraaktechnologie en elke nieuwe pagina wordt onmiddellijk geladen. Heen- en weer bladeren gaat net zo snel als met een gewoon boek. De systematiek voor het aanbrengen van bladwijzers is ronduit revolutionair. Binnenkort [Lees meer…]
Let op je woorden
In 2008 hield componist Benjamin Zander een TED-talk onder de titel ‘The Transformative Power of Classical Music’. Het eind van zijn verhaal ging echter niet over muziek, maar over taal. “Het doet er echt toe, wat we zeggen. Ik leerde dit van een vrouw, die in Auschwitz had gezeten, toen ze vijftien was. Haar broertje was acht. Haar ouders waren verdwenen. Ze zei: ‘Het was in de trein naar Auschwitz. Ik zag dat mijn broertje zijn schoenen kwijt was. Ik zei: hoe kun je zo stom zijn! Waarom let je niet beter op je spullen, in godsnaam! Zo praat je nu eenmaal tegen je kleine broertje.’ Ongelukkig genoeg was dit het laatste wat ze ooit tegen hem had gezegd, want ze zag hem nooit meer terug. Hij overleefde het kamp niet. Toen zij uit Auschwitz kwam, nam ze zich heilig voor om nooit meer iets te zeggen wat niet geschikt was als het laatste wat ze ooit zou zeggen. Kunnen we dit waarmaken? Nee, maar het is iets om in gedachten te houden.”
Goed gejat, Toyota!
De meeste automerken laten in hun commercials hun nieuwste types door romantische landschappen zwieren, al dan niet met noodstops voor overstekende schapenkuddes of onvoorzichtige schoolmeisjes. Vaak pochen ze over het brandstofgebruik, de bijtelling, het trekgewicht of de boordcomputer. Volkswagen pakte het een tijd geleden anders aan en wees op de waardevastheid van zijn modellen. In dat opzicht is Toyota dus echt Japans: beter goed gejat dan [Lees meer…]
… en zelfs een beladingsSensor plus!
Twee ouderwetse sportcabriolets toeren in een berglandschap, ergens in een streek waar men links rijdt. Achter het stuur twee knappe yuppen. Yup 1 haalt Yup 2 in en schreeuwt naar hem de volgende mededeling, die kennelijk geen uitstel duldde: “Mijn nieuwe wasmachine kan zien.” Voor de zekerheid wijst hij nog met twee vingers naar zijn ogen: kijk, dat bedoel ik, zien! Yup 2 staat even met zijn mond vol tanden. Hij had veel verwacht, maar dit niet. Hij weet dan ook niets anders uit te brengen dan een half-bevestigend, half-vragend: “Okay?!”, dat na-echoot door berg en dal, terwijl de auto’s voortstuiven over een elegante brug. Volgende shot. De heren hebben zich omgekleed, de oldtimers verruild voor moderne mountainbikes, een fietshelm opgezet, en stuiteren nu over een riskant bospad. Of ze in de tussentijd iets tegen elkaar gezegd hebben, is onwaarschijnlijk, want [Lees meer…]
Kunt u op water lopen?
Dat het wel degelijk mogelijk is over water te lopen, bewees Jezus Christus al. Maar die competentie is niet iedereen gegeven. Daarvoor moet je op z’n minst een rekening hebben bij de Hong Leong Bank in Maleisië. Dan krijg je dingen voor elkaar die voor gewone mensen niet zijn weggelegd. En eh… water is het ook niet echt waar ze [Lees meer…]
Wie dan leeft…
De een zet zoveel mogelijk geld opzij voor later, de ander jaagt het er zo snel mogelijk doorheen. Sommigen doen graag iets aan hun conditie, anderen hangen het liefst op de bank met een zak ribbelchips. Dat bepaalt iedereen toch helemaal zelf? Vergeet het maar. [Lees meer…]
Het goede spreken
“Rijk, schitterend en machtig wil de welsprekendheid zijn. (…) Laat zij dus geen achteraf-weggetjes kiezen, maar over het vrije veld voortstormen, niet zoals magere bronnen in enge pijpjes opgevangen worden, maar zoals de volste rivieren gehele valleien tot bedding nemen, en laat zij zich een weg banen als er geen is.”
Quintilianus, De opleiding tot redenaar, vertaald door Piet Gerbrandy.
Het wat minder goede spreken:
- « Vorige pagina
- 1
- …
- 11
- 12
- 13