Met wereldverbeteraars is het altijd oppassen geblazen. Aan de andere kant: zo’n zooitje als het nu is, dat moet je ook niet willen. Films for Action is A COMMUNITY-POWERED LEARNING LIBRARY AND ALTERNATIVE NEWS CENTER FOR PEOPLE WHO WANT TO CHANGE THE WORLD. Het gaat over solidariteit, mensenrechten, klimaatverandering, ecologie, milieu, democratie, activisme en gelijke rechten voor iedereen. Alles wat mensen doen om de wereld [Lees meer…]
Het museum van de onschuld
Istanbul, 1975. Kemal, telg uit een rijke fabrikantenfamilie uit Istanbul, is keurig verloofd met Sibel, maar wordt op een dag smoorverliefd op een beeldschone winkelbediende, zijn verre nicht Füsun. De liefde is wederzijds. Als hij desondanks de verloving met Sibel niet verbreekt, houdt Füsun het voor gezien. Kemal is ontroostbaar. De relatie met Sibel loopt stuk. Een lijdensweg breekt aan voor Kemal. Na een tijdje komt hij weer in contact met Füsun, maar die is [Lees meer…]
Natuurdagboek van Nescio 20 oktober 1947
20 October Maandag. Met Os in de bus 11 uur 3 naar Kortenhoef. Kopje koffie bij Beyer. Met bus 12.38 [Lees meer…]
Tetris, the movie
Wie is er niet groot mee geworden. Tetris, het behendigheidsspel op de Gameboy, waarbij je vallende blokfiguren zo gunstig mogelijk moest zien te kantelen. De diepe voldoening als er weer een laag was weggewerkt. De angstige spanning als [Lees meer…]
Leonardo da Vinci: van alles een beetje
Uomo universale, zeg dat wel. Leonardo da Vinci was architect, uitvinder, ingenieur, filosoof, natuurkundige, scheikundige, anatomist, beeldhouwer, schrijver, schilder en componist. Een genie, zeker, maar in alle opzichten? In welk van al die disciplines blonk hij nou echt uit? Niet als schilder in elk geval. Die Mona Lisa is goed beschouwd een flauw, karakterloos portretje van een oninteressant model. De Maagd op de rotsen is aardig, maar niet heel bijzonder. Van het Laatste Avondmaal in Milaan schijnt hij alleen de hoofden van Jezus en Johannes zelf geschilderd te hebben. En op de Annuniciatie is de rechterarm van Maria wel érg ver uit de kom geschoten. Kennelijk [Lees meer…]
Nooit het noorderlicht gezien
Ik had nachtdienst, van twaalf tot zonsopkomst, de ‘kerkhofploeg’, zoals we dat noemen. Het maanlicht was helder genoeg om de brief te kunnen lezen die een oude vriend mij had gestuurd. Hij schreef: “Gisteren zag ik Jenny. Getrouwd, de zaakjes voor elkaar. Jij hebt de boot gemist. Ze vroeg: waarom doet hij dat werk in godsnaam, dat geklooi met die koeien, voor een appel en een ei. Hij schiet er niks mee en hij zet zijn erfenis op het spel. Is hij gek geworden of zo?”
Maar [Lees meer…]
Vrouwen kijken anders naar kunst dan mannen
Vrouwen kijken bij het aanschaffen van kunst vooral naar het kunstwerk zelf, mannen naar wie het gemaakt heeft. Dat is de uitkomst van een onderzoek onder ruim vijfhonderd mannen en vrouwen, in augustus gepubliceerd in Psychology & Marketing. De proefpersonen kregen een (fictieve) biografie van een kunstenaar te lezen. Er waren twee versies. In de ene werd de schilder omschreven als ‘authentiek’ en ervaren, in de andere als ‘gewoontjes’ en een beginneling. De deelnemers aan het onderzoek moesten aangeven of ze de kunstenaar en zijn werk de moeite waard vonden en of ze eventueel een schilderij van hem zouden kopen. Bij het beantwoorden van de eerste vraag was er geen verschil tussen mannen en vrouwen: lezers van de ‘authentieke’ biografie waren positiever dan degenen die de ‘doorsnee’-versie hadden gelezen. Dat lag anders bij de tweede vraag, [Lees meer…]
Lorristiek
Wat je vroeger allemaal op straat niet voorbij zag komen. De petrolieboer met zijn paard-en-wagen vol olieblikken. Een huis-aan-huisverkoper van Perzische tapijten. De schillenboer. De scharensliep. De melkboer. De kolenboer. De loomp’nkeerl. Elke week kwam hij langs, en je had een beetje schrik van zijn gelooide, ongewassen verschijning, een schooier ongetwijfeld, of misschien wel een ‘zigeuner’. Langzaam rolde zijn bakfiets door de straat. Om de tien meter was het: ‘LOEOEMPÉ!!’ Hij gaf een paar cent voor een oud laken, of niks, hooguit een ontstemd gegrom. Maar hij kon alles gebruiken, van versleten overalls tot een mottig vloerkleed. Oud brood was geen probleem, een verroeste kinderfiets evenmin, laat staan een lekke, asbesten bloembak. Ik moest aan hem denken toen ik zaterdag een oude matras naar het ‘stortgat’ bracht. Ja, niks stortgat. Milieupark zul je bedoelen. Waar tien jaar terug alleen gerooide coniferen en ander tuinafval apart moest, en de rest ongesorteerd (en met een heerlijke zwaai) grote metalen silo’s in kon, daar is het nu [Lees meer…]
Tarantino regisseert ER… tja, dan vraag je erom
Zoals geen regisseur sinds de jaren negentig om Quentin Tarantino heen kan, zo kan geen tv-serie sinds de jaren negentig voorbijgaan aan ER. Regelmatig werden voor deze legendarische ziekenhuisserie gastregisseurs uitgenodigd. Meteen in het eerste seizoen viel de eer te beurt aan Tarantino, een maand voor de première van Pulp Fiction. Op 11 mei 1992, drie dagen voor moederdag, werd zijn aflevering uitgezonden onder de titel Moederliefde. The Baltimore Sun schreef vooraf: ‘Normaal gaan de kijkcijfers voor ER al door het plafond. Vanavond schieten ze naar de maan.’ De intro is al een en al gedoe, maar de hel breekt pas echt los als twee vrouwelijke bendeleden elkaar [Lees meer…]
Lezen scheelt tijd
Waarom is het goed om literatuur te lezen? Deze video, gebaseerd op een essay van de Engelse schrijver en filosoof Alain de Botton, geeft vier keiharde argumenten. In de eerste plaats scheelt literatuur ons tijd. Dat zou je niet zeggen natuurlijk, want lezen wordt vaak als tijdverspilling gezien. Maar boeken geven je toegang tot een immens repertoire aan emoties en ervaringen. Het zou je jaren, decennia, millennia kosten om het allemaal zelf aan den lijve te ondervinden. Nog een argument: [Lees meer…]