Een van de meest leerzame bezigheden voor een tekstschrijver is het redigeren van andermans teksten. Je kijkt er met andere ogen naar. Andere dan die van de oorspronkelijke auteur, maar ook andere dan die waarmee je naar je eigen teksten kijkt. Waar verwijst dat ‘dit’ precies naar? Die lijdende vorm kan beter omgezet worden. Waarom ‘appreciëren’, als ‘waarderen’ goed genoeg is? Zinnen blijken altijd nog korter te kunnen. Schrijven is schrappen, of op zijn minst schaven, beitelen en zagen tot het beste overblijft. Copywriters die hun neus ophalen voor redactiewerk, zijn geen knip voor diezelfde neus waard. Ze zouden het als een uitdaging moeten zien de ruwe schrijfsels van hun klanten zo te verbeteren, dat de oorspronkelijke auteur gloeit van trots als hij het eindresultaat ziet.