Teju Cole schrijft in zijn nieuwe essaybundel Known and Strange Things mooie woorden over de Zweedse dichter en Nobelprijswinnaar Tomas Tranströmer (1931-2015): “The satisfaction, the pleasure, the comfort one takes in these poems comes from the way they seem to have pre-existed us. Or perhaps, to put it another way, the magic lies in their ability to present aspects of our selves long buried under manners, culture and language. The poems remember us and, if we are perfectly still, give us a chance to catch sight of ourselves.” De opname hieronder is van kort voor het overlijden van de dichter in 2015. Tranströmer speelt een stuk van Haydn op de piano en draagt het gedicht Allegro voor. Het komt uit de bundel De halfklare hemel uit 1962, hier in de vertaling van [Lees meer…]
De stilte van de wereld na Gustafsson
De zondag overleden Zweedse dichter Lars Gustafsson werd in Nederland bekend door de vertaalde bloemlezing die J. Bernlef in 1988 uitbracht onder de titel De stilte van de wereld voor Bach. Het kan geen toeval zijn dat het juist Bernlef was die het voor Gustafsson opnam. Op de achterflap staat: “In de poëzie van Lars Gustafsson maken de waarnemer, de waarneming en het waargenomene op een glasheldere manier het probleem en het spanningsveld uit.” Precies zoals [Lees meer…]