In de boekenbijlage van de Volkskrant stond laatst een interview met de schrijfster Stella Bergsma, die met haar debuutroman Pussy Album ‘het literaire establishment’ was ‘binnengedaverd’, aldus de intro. Haar boek schijnt te gaan over mannen die ‘in hun kruis krabben’ en ‘vaak willen neuken’ en vrouwen die ‘kuthoeren’ zijn en alleen maar ‘zeiken’ over ‘hun kont en vooral de kont van een ander wijf’. De schrijfster is gefotografeerd als een wufte vamp, met felrode lippen waartussen een gloeiende sigaret, en een vrij spectaculair decolleté. In het interview komt ze over als iemand die erop uit is zoveel mogelijk taboes te doorbreken. Eerst wilde ze haar boek Kanker noemen, wat haar door de uitgever uit het hoofd werd gepraat. En ze had volstrekt niet de intentie een boek te schrijven met een verhaal erin: “Een lelijk boek wilde ik, een slecht boek.” Juist in die week las ik Bevrijding, het derde boek van Willem du Gardijn. Afgezien [Lees meer…]